Η Δάφνη Φαραζή, η Βασιλική Κούλη, η Μαίρη Ξένου και η Νάντια Δαλκυριάδου στην πιο... egg role play interview της ζωής τους!
Aποκλειστική συνέντευξη στο δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση
Αν είστε αβγά από… τεσσάρων μέχρι δεκαοκτώ μηνών και ετοιμάζεστε… να βγείτε το φθινόπωρο ή έχετε βγει την περασμένη άνοιξη ή τελοσπάντων το καλοκαίρι, που μας αποχαιρετά, τότε είμαστε απολύτως βέβαιοι στο Fairytales (Xoρηγός Επικοινωνίας) ότι θ' απολαύσετε την πιο «βρεφική παράσταση της χρονιάς», με τίτλο «Θα βγω απ’ το αβγό» -στο θέατρο Άβατον, στον Κεραμεικό της Αθήνας-, που συνεχίζεται για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, από 6 Οκτώβρη.
Μέχρι τότε, όμως, αποτελεί επιτακτική ανάγκη -για να μην... σπάσουν τα τσόφλια σας δηλαδή-, να διαβάσετε την πιο «αβγουλένια» αποκλειστική συνέντευξη που «γεννήθηκε» ποτέ, που έδωσαν οι «αβγοπρωταγωνιστές» της παράστασης στο Fairytales και στο δημοσιογράφο Nίκο Κολίτση, για μελωδίες, μουσικά όργανα και τραγούδια της παιδικής ονειροφαντασίας, για φυσικοθεραπευτικές ασκήσεις, για κινηματογραφικές αβγοταινίες, προβολές σε αίθουσες μαιευτηρίων και παγκόσμιες περιοδείες, μαθητικές αίθουσες διδασκαλίας για αβγά με ειδικές ικανότητες και άλλα πολλά, γιατί τελικά… η κάθε κότα που έκανε απλώς ένα αβγό, κακαρίζει λες και έχει γεννήσει έναν αστεροειδή. Άλλωστε, για του λόγου το αληθές, η Δάφνη Φαραζή, η Βασιλική Κούλη, η Μαίρη Ξένου και η Νάντια Δαλκυριάδου, έχουν αποδεδειγμένα το «know how» του αβγού και θα το μοιραστούν απλόχερα μαζί σας!
Δάφνη Φαραζή
Σπούδασε μουσική από πολύ μικρή και η αγάπη της για τον κινηματογράφο την οδήγησε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο σχετικό τμήμα της Καλών Τεχνών. Με πτυχίο στην κατεύθυνση του Ήχου, ξεκίνησε να εργάζεται ως sound designer και ηχολήπτρια. Παράλληλα συνθέτει μουσική για οπτικοακουστικές παραγωγές και άλλα προσωπικά πρότζεκτ. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Αnumati.
Ένα στιχάκι που θυμάμαι από μικρή και πάντα με συγκινεί είναι το εξής: «τ’ είν’ η ζωή, ένα παιχνίδι, σήμερα είσαι, αύριο όχι, σαν ένα ψάρι σε μια απόχη, σήμερα είσαι, αύριο όχι».
Είναι από ένα παιδικό θεατρικό έργο, που όταν ήμουν 6 χρονών περίπου, ο πατέρας μου το μελοποίησε και μου έχει μείνει σαν παιδική ανάμνηση, μαζί με όλη τη συγκυρία που το πλαισίωνε. Όσο για τ΄όργανο που θα διάλεγα, θα ήταν μια κέλτικη άρπα, γιατί η χροιά και το ρεπερτόριό της, με κάνουν να σκέφτομαι λιγότερο και να ονειροπολώ.
Βγαίνοντας από το αβγό, δε θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποια συγκεκριμένη γνωστή μελωδία. Ένα νανούρισμα ίσως ή ένα αυτοσχεδιαστικό τραγούδισμα κάποιου αγαπημένου προσώπου.
Μελωδίες αξίζει να συνθέτει κανείς για οτιδήποτε αγαπά ή τον εμπνέει και τον κάνει να θέλει να ζει τη ζωή με ένταση και λαχτάρα. Το ονειροφανταστικό αυτό αβγό, λοιπόν, θα έπρεπε να εμπερικλύει, μ’ έναν τρόπο, την έννοια της ομορφιάς, της αγάπης, της περιέργειας, της ελευθερίας, του αυθορμητισμού και της τόλμης!
Βασιλική Κούλη
Τελειόφοιτη του τμήματος Φυσικοθεραπείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Έχει σπουδάσει δύο χρόνια στο Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γ. Αρμένη, φέτος ολοκληρώνει τις σπουδές της στη Δραματική Σχολή Αθηνών «Γιώργος Θεοδοσιάδης» και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τους Κ. Γάκη, Γ. Καστρουνή και C.Rogers. Ανήκει 10 χρόνια στην ερασιτεχνική θεατρική ομάδα «Ονειρωδοί» του Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας.
Το αβγό αποτελεί το πλέγμα της ψυχοσωματικής στήριξης κάθε ύπαρξης. Μέσα σ’ αυτό δημιουργείται η ζωή και έξω απ’ αυτό αρχίζει η ίδια η ζωή. Η στιγμή της εξόδου είναι στιγμή έκπληξης, μαγείας, αναγνώρισης… Φως… Πολύ φως… Ανησυχία αλλά και ανάγκη για εξερεύνηση της άγνωστης πραγματικότητας… Χωρίς όμως θεμέλια; Mε σπασμένα τα τσόφλια; Δύσκολο… Όλα διορθώνονται με υπομονή και αγάπη…
Ως ειδικός, λοιπόν, θα πρότεινα:
1-Τοποθέτηση αβγού σε μαλακή επιφάνεια
2-Τύλιγμα με έλασμα – tape oλόκληρη η επιφάνεια
3-Ακινησία 7 ημερών σε σημείο παρόμοιο του σωματότυπού του
4-Μετά από 7 ημέρες αφαίρεση ελάσματος – tape και εφαρμογή κινησιοθεραπείας
5-Αλλαγή θέσεων από μαλακές σε πιο σκληρές επιφάνειες
6-Ρολαρίσματα - Κυλίσματα στις διάφορες επιφάνειες
7-Στριφογυρίσματα σε οριζόντια θέση με επιτόπου εναλλαγές σε όρθια
8-Εύρεση δεύτερου αβγού για τη δημιουργία ερεθισμάτων
Χρόνος αποθεραπείας… Διαφορετικός για τον καθένα…
«Το σώμα είναι το κουκούλι της ψυχής. Πλάθοντας με την κίνηση το περίβλημα, αφήνεις την ψυχή να πετάξει. Κι εκείνη επιστρέφοντας, σου προσφέρει βαθιά αρμονία». (Susana Noemi Abigator)
Μαίρη Ξένου
Aπόφοιτη του Νέου Ελληνικού Θεάτρου του Γ. Αρμένη (ΥΠ.ΠΟ). Έχει σπουδάσει στο Θέατρο των Αλλαγών ορθοφωνία, φωνητική και υποκριτική, ενώ έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τους Θ. Τερζόπουλο, Μ. Πρωτόπαππα, Α. Καζάζου, Χ. Κλεισιούνη. Έχει συμμετάσχει στις μικρού μήκους ταινίες «Fatherly Love» του Κ. Πιλάβιου και «Vibes» του Δ. Κόλλια και σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, ανάμεσα στις οποίες: «New Lab A» σε σκηνοθεσία Ο. Τζωρτζ, «Insomnia Greca» σε σκηνοθεσία Κ. Ντέλλα.
Η ταινία «Το θαύμα», του Στίβεν Τσμπόσκι και σαν όνομα και σαν περιεχόμενο, περιγράφει απόλυτα και σ' όλη της την υπόσταση την έννοια του αβγού για μένα.
Το κάθε αβγό είναι διαφορετικό, είναι ένα θαύμα και η διαφορετικότητα είναι αυτή που μας κάνει ξεχωριστούς. Είμαστε αυτοί που είμαστε και πρέπει να είμαστε χαρούμενοι γι’ αυτό. Θα ήθελα να την σκηνοθετήσω για να μπορώ να μεταφέρω, με το δικό μου τρόπο, τη φωτεινή και αισιόδοξη πλευρά της ζωής και της κάθε ύπαρξης. Υπόλοιποι συμπρωταγωνιστές φαντάζομαι τα υπόλοιπα αβγά γύρω του, μόνοι μας δεν μπορούμε να υπάρξουμε… Με μουσική επένδυση τα τραγούδια «You’ve got a friend in me», «A whole new world», «Penguin Café Orchestra».
Θα ήθελα να προβληθεί σε αίθουσες μαιευτηρίων και να περιοδεύσει σε χώρες που οδηγούν άλλους λαούς σε εξαθλίωση και αφανισμό.
Νάντια Δαλκυριάδου
Aπόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται σαν ηθοποιός στην Αθήνα σε παραστάσεις για ενήλικες και παιδιά. Έχει εργαστεί πολλά χρόνια ως εμψυχώτρια παιδικών θεατρικών ομάδων και ομάδων ΑΜΕΑ. Συνδημιουργός και ιδρυτικό μέλος της ομάδας Anumati . Φέτος σκηνοθετεί και την παιδική παράσταση «Λευτέρης, ένα περιστέρι δίχως ταίρι» για παιδιά 18 μηνών έως και 6 ετών που παίζεται, επίσης, στο θέατρο Άβατον.
Επειδή το κάθε αβγουλάκι, κρύβει μέσα του κι ένα διαφορετικό πουλάκι, δεν μπορούμε ν’ απαιτούμε απ’ όλα το ίδιο κελάηδημα. Γι’ αυτό το πρώτο μάθημα της γλώσσας στην Α’ Γυμνασίου, ως φιλόλογος, θα ήταν ένα τραγούδι, όπου ο καθένας θα βάλει μέσα τη δική του μελωδία…
Όσο ανομοιογενής πάντως κι αν ήταν η τάξη των αβγών, ένα θα μ’ ενδιέφερε! Να βγουν όλα τα πουλάκια απ’ το αβγό τους! Να βγουν, δηλαδή, απ’ τη μοναχικότητα και τον εαυτό τους.
Όταν βγούμε απ’ το αβγό μας, είμαστε έτοιμοι ν’ αποδεχτούμε πρώτα τον εαυτό μας και μετά και τ’ άλλα «πουλάκια». Μπορούμε να νιώσουμε ικανοί και δυνατοί και μπορούμε να βρούμε τον καλύτερο μας εαυτό.
Δάφνη Φαραζή
Σπούδασε μουσική από πολύ μικρή και η αγάπη της για τον κινηματογράφο την οδήγησε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο σχετικό τμήμα της Καλών Τεχνών. Με πτυχίο στην κατεύθυνση του Ήχου, ξεκίνησε να εργάζεται ως sound designer και ηχολήπτρια. Παράλληλα συνθέτει μουσική για οπτικοακουστικές παραγωγές και άλλα προσωπικά πρότζεκτ. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Αnumati.
Ένα στιχάκι που θυμάμαι από μικρή και πάντα με συγκινεί είναι το εξής: «τ’ είν’ η ζωή, ένα παιχνίδι, σήμερα είσαι, αύριο όχι, σαν ένα ψάρι σε μια απόχη, σήμερα είσαι, αύριο όχι».
Ο Παρφές...
ένα παραμύθι για το σχολικό εκφοβισμό (Βullying)
έρχεται σύντομα...
Βγαίνοντας από το αβγό, δε θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποια συγκεκριμένη γνωστή μελωδία. Ένα νανούρισμα ίσως ή ένα αυτοσχεδιαστικό τραγούδισμα κάποιου αγαπημένου προσώπου.
Μελωδίες αξίζει να συνθέτει κανείς για οτιδήποτε αγαπά ή τον εμπνέει και τον κάνει να θέλει να ζει τη ζωή με ένταση και λαχτάρα. Το ονειροφανταστικό αυτό αβγό, λοιπόν, θα έπρεπε να εμπερικλύει, μ’ έναν τρόπο, την έννοια της ομορφιάς, της αγάπης, της περιέργειας, της ελευθερίας, του αυθορμητισμού και της τόλμης!
Βασιλική Κούλη
Τελειόφοιτη του τμήματος Φυσικοθεραπείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Έχει σπουδάσει δύο χρόνια στο Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γ. Αρμένη, φέτος ολοκληρώνει τις σπουδές της στη Δραματική Σχολή Αθηνών «Γιώργος Θεοδοσιάδης» και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τους Κ. Γάκη, Γ. Καστρουνή και C.Rogers. Ανήκει 10 χρόνια στην ερασιτεχνική θεατρική ομάδα «Ονειρωδοί» του Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας.
Το αβγό αποτελεί το πλέγμα της ψυχοσωματικής στήριξης κάθε ύπαρξης. Μέσα σ’ αυτό δημιουργείται η ζωή και έξω απ’ αυτό αρχίζει η ίδια η ζωή. Η στιγμή της εξόδου είναι στιγμή έκπληξης, μαγείας, αναγνώρισης… Φως… Πολύ φως… Ανησυχία αλλά και ανάγκη για εξερεύνηση της άγνωστης πραγματικότητας… Χωρίς όμως θεμέλια; Mε σπασμένα τα τσόφλια; Δύσκολο… Όλα διορθώνονται με υπομονή και αγάπη…
Ως ειδικός, λοιπόν, θα πρότεινα:
1-Τοποθέτηση αβγού σε μαλακή επιφάνεια
2-Τύλιγμα με έλασμα – tape oλόκληρη η επιφάνεια
3-Ακινησία 7 ημερών σε σημείο παρόμοιο του σωματότυπού του
4-Μετά από 7 ημέρες αφαίρεση ελάσματος – tape και εφαρμογή κινησιοθεραπείας
5-Αλλαγή θέσεων από μαλακές σε πιο σκληρές επιφάνειες
6-Ρολαρίσματα - Κυλίσματα στις διάφορες επιφάνειες
7-Στριφογυρίσματα σε οριζόντια θέση με επιτόπου εναλλαγές σε όρθια
8-Εύρεση δεύτερου αβγού για τη δημιουργία ερεθισμάτων
Χρόνος αποθεραπείας… Διαφορετικός για τον καθένα…
«Το σώμα είναι το κουκούλι της ψυχής. Πλάθοντας με την κίνηση το περίβλημα, αφήνεις την ψυχή να πετάξει. Κι εκείνη επιστρέφοντας, σου προσφέρει βαθιά αρμονία». (Susana Noemi Abigator)
Μαίρη Ξένου
Aπόφοιτη του Νέου Ελληνικού Θεάτρου του Γ. Αρμένη (ΥΠ.ΠΟ). Έχει σπουδάσει στο Θέατρο των Αλλαγών ορθοφωνία, φωνητική και υποκριτική, ενώ έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τους Θ. Τερζόπουλο, Μ. Πρωτόπαππα, Α. Καζάζου, Χ. Κλεισιούνη. Έχει συμμετάσχει στις μικρού μήκους ταινίες «Fatherly Love» του Κ. Πιλάβιου και «Vibes» του Δ. Κόλλια και σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, ανάμεσα στις οποίες: «New Lab A» σε σκηνοθεσία Ο. Τζωρτζ, «Insomnia Greca» σε σκηνοθεσία Κ. Ντέλλα.
Η ταινία «Το θαύμα», του Στίβεν Τσμπόσκι και σαν όνομα και σαν περιεχόμενο, περιγράφει απόλυτα και σ' όλη της την υπόσταση την έννοια του αβγού για μένα.
Το κάθε αβγό είναι διαφορετικό, είναι ένα θαύμα και η διαφορετικότητα είναι αυτή που μας κάνει ξεχωριστούς. Είμαστε αυτοί που είμαστε και πρέπει να είμαστε χαρούμενοι γι’ αυτό. Θα ήθελα να την σκηνοθετήσω για να μπορώ να μεταφέρω, με το δικό μου τρόπο, τη φωτεινή και αισιόδοξη πλευρά της ζωής και της κάθε ύπαρξης. Υπόλοιποι συμπρωταγωνιστές φαντάζομαι τα υπόλοιπα αβγά γύρω του, μόνοι μας δεν μπορούμε να υπάρξουμε… Με μουσική επένδυση τα τραγούδια «You’ve got a friend in me», «A whole new world», «Penguin Café Orchestra».
Θα ήθελα να προβληθεί σε αίθουσες μαιευτηρίων και να περιοδεύσει σε χώρες που οδηγούν άλλους λαούς σε εξαθλίωση και αφανισμό.
Νάντια Δαλκυριάδου
Aπόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται σαν ηθοποιός στην Αθήνα σε παραστάσεις για ενήλικες και παιδιά. Έχει εργαστεί πολλά χρόνια ως εμψυχώτρια παιδικών θεατρικών ομάδων και ομάδων ΑΜΕΑ. Συνδημιουργός και ιδρυτικό μέλος της ομάδας Anumati . Φέτος σκηνοθετεί και την παιδική παράσταση «Λευτέρης, ένα περιστέρι δίχως ταίρι» για παιδιά 18 μηνών έως και 6 ετών που παίζεται, επίσης, στο θέατρο Άβατον.
Επειδή το κάθε αβγουλάκι, κρύβει μέσα του κι ένα διαφορετικό πουλάκι, δεν μπορούμε ν’ απαιτούμε απ’ όλα το ίδιο κελάηδημα. Γι’ αυτό το πρώτο μάθημα της γλώσσας στην Α’ Γυμνασίου, ως φιλόλογος, θα ήταν ένα τραγούδι, όπου ο καθένας θα βάλει μέσα τη δική του μελωδία…
Όσο ανομοιογενής πάντως κι αν ήταν η τάξη των αβγών, ένα θα μ’ ενδιέφερε! Να βγουν όλα τα πουλάκια απ’ το αβγό τους! Να βγουν, δηλαδή, απ’ τη μοναχικότητα και τον εαυτό τους.
Όταν βγούμε απ’ το αβγό μας, είμαστε έτοιμοι ν’ αποδεχτούμε πρώτα τον εαυτό μας και μετά και τ’ άλλα «πουλάκια». Μπορούμε να νιώσουμε ικανοί και δυνατοί και μπορούμε να βρούμε τον καλύτερο μας εαυτό.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ:
ΕΥΠΑΤΡΙΔΩΝ 3, 11854 ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ
Τηλ. 210-3412689
avatontheatre@gmail.com
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.