Αποκλειστική συνέντευξη του Θοδωρή Καπετανάκη στο Fairytales, στο Paidemata και στον Νίκο Κολίτση
Ο συγγραφέας Θοδωρής Καπετανάκης μπαίνει στο αυτοκίνητο του... Fairytales, με δώρο ένα «Χριστουγεννιάτικο Δέντρο στο Πορτμπαγκάζ», από τις εκδόσεις Σιδέρη, -και μια αποκλειστική συνέντευξη στον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση-, για όλα τα μικρά και μεγάλα παιδιά, που λατρεύουν τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά και τις περιπέτειες!
"Αν τα παιδιά νιώσουν πως έχουν μια καλλιτεχνική κλίση σε κάτι, να μην επιτρέψουν σε κανέναν να τους απομακρύνει απ' αυτόν τον τρόπο έκφρασης"
Τα μισοφαγωμένα μελομακάρονα δίπλα στο τζάκι, η "μαγική" αισιοδοξία, η... μπάλα ποδοσφαίρου στο πορτμπαγκάζ, το animation film, το ντοκιμαντέρ, η ελληνική κοινωνία, το εκπαιδευτικό σύστημα και η έβδομη τέχνη, ο Πίτερ Παν, το δάσος με τη λίμνη, το Λονδίνο και η Αθήνα, είναι ορισμένα μόνο από τα θεματικά δώρα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο της... συνέντευξης του Θοδωρή Καπετανάκη
Τρεις φίλοι στην ιστορία σας «Ένα Χριστουγεννιάτικο Δέντρο στο Πορτμπαγκάζ», μπλέκουν σε περιπέτεια μυστηρίου. Ποια είναι η πιο έντονη δική σας παιδική χριστουγεννιάτικη ανάμνηση και ποια συναισθήματα σας γεννά σήμερα;
H δική μου πιο έντονη παιδική χριστουγεννιάτικη ανάμνηση, έχει να κάνει με τα μισοφαγωμένα μελομακάρονα που άφηνε πίσω του ο Άγιος Βασίλης κάπου κοντά στο τζάκι. Σήμερα αυτή η ανάμνηση μου γεννά το αίσθημα της νοσταλγίας αλλά και μια "μαγική" αισιοδοξία.
Αν ως παιδί φεύγατε κρυφά από το σπίτι, παραμονή Χριστουγέννων ή Παραμονή Πρωτοχρονιάς, μαζί με τους δύο καλύτερους παιδικούς σας φίλους, με το παλιό αυτοκίνητο του παππού, πού θα πηγαίνατε και τι θα βάζατε στο πορτμπαγκάζ;
Θα πηγαίναμε σε διάφορες γειτονιές μακριά απ' τα σπίτια μας για να πούμε τα κάλαντα! Στο πορτμπαγκάζ θα φροντίζαμε να βάλουμε μια μπάλα ποδοσφαίρου. Σίγουρα το απόγευμα θα βρίσκαμε τον κατάλληλο χώρο για να παίξουμε!
«Αν ποτέ έβλεπε τον ίδιο τον Άγιο Βασίλη να κατεβαίνει από την καμινάδα για να αφήσει το δώρο του, θα σφύραγε τόσο δυνατά που θα ξύπναγε τους πάντες, προκειμένου να δουν και αυτοί πως υπάρχει» («Ένα Χριστουγεννιάτικο Δέντρο στο Πορτμπαγκάζ»). Εσείς τι θα κάνατε και τι θα λέγατε στον ίδιο τον Άγιο Βασίλη, αν τον βλέπατε μπροστά σας, ως παιδί αλλά και ως ενήλικας;
Κατά πάσα πιθανότητα δε θα του έλεγα κάτι. Δε χρειάζεται ν' ακούσει λόγια ο Άγιος Βασίλης, ήδη ξέρει τα πάντα! Θα του έκλεινα, όμως, σίγουρα το μάτι και θα του χάριζα ένα χαμόγελο, όπως, δηλαδή, έκανα και την τελευταία φορά που τον είδα!
Έχετε σπουδάσει, εκτός των άλλων, σκηνοθεσία, σεναρογραφία και οπτικοακουστικές τέχνες, με δημιουργία ταινιών μικρού μήκους. Αν γινόταν το βιβλίο σας ταινία μικρού μήκους, ποιον θα επιλέγατε ιδανικά ως σκηνοθέτη και ποιους ως ηθοποιούς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, από την Ελλάδα και το εξωτερικό;
Η αρχική μου ιδέα, όταν έγραφα αυτή την ιστορία, ήταν η δημιουργία ενός χριστουγεννιάτικου animation film σε μορφή σεναρίου κι όχι βιβλίου. Έχοντας επιρροές από το υπόβαθρό μου στη σκηνοθεσία, άρχισα να οπτικοποιώ τους χαρακτήρες, το περιβάλλον και το ύφος της ιστορίας. Επιλέγω να το σκηνοθετήσω εγώ λοιπόν. Θα ήθελα πολύ να δω φρέσκα πρόσωπα να ταυτίζονται με τους χαρακτήρες και να κάνουμε μια ομαδική προσπάθεια με πάθος και μεράκι.
Ποιο είναι το παρόν και το μέλλον του film making και του animation film στην Ελλάδα και ποιο το είναι το επίπεδό τους, συγκριτικά και με το εξωτερικό;
Ως προς το Filmmaking, κατά βάση ασχολούμαι με το ντοκιμαντέρ. Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως μια τέτοια σύγκριση θα ήταν άδικη, εξαιτίας της μικρής ελληνικής αγοράς.
Πιστεύω πως η φαντασία, το πάθος αλλά και το ταλέντο, υπάρχει σε μεγάλο βαθμό στη χώρα μας. Η δομή της σημερινής ελληνικής κοινωνίας καθιστά πολύ πιο δύσκολη την επαγγελματική ενασχόληση με την τέχνη του κινηματογράφου.
Πολλά παιδιά, ατομικά και ομαδικά, φτιάχνουν και αναρτούν ταινίες μικρού μήκους στο διαδίκτυο, εντός κι εκτός σχολείων, μέσα και από αντίστοιχους διαγωνισμούς. Τι άλλο θα τους προτρέπατε να κάνουν; Έχετε διαμορφωμένη εικόνα για τον σχολικό κινηματογράφο;
Το εκπαιδευτικό σύστημα παραγκωνίζει τον κινηματογράφο όπως και τις υπόλοιπες τέχνες. Δυστυχώς, τα θετικά παραδείγματα είναι λίγα, αλλά όλο κι αυξάνονται. Θέλω να παροτρύνω τους πάντες, ανεξάρτητου ηλικίας, ν' αφήσουν την έβδομη τέχνη να μπει στη ζωή τους.
Αν νιώσουν πως έχουν μια καλλιτεχνική κλίση σε κάτι που σχετίζεται με τις οπτικοακουστικές τέχνες ή τη συγγραφή, να μην επιτρέψουν σε κανέναν να τους απομακρύνει απ' αυτόν τον τρόπο έκφρασης.
Ποιον αγαπημένο σας ήρωα και ποιον ενήλικα θα παίρνατε μαζί με τον Άγιο Βασίλη, για να μοιράσετε τα δώρα στα παιδιά όλου του κόσμου και γιατί;
Θα έπαιρνα μαζί με τον Άγιο Βασίλη τον Πίτερ Παν, που είναι καλός μου φίλος από παλιά, του αρέσει η περιπέτεια, αγαπάει τα παιδιά κι έχει ωραίο στυλ. Όσο αφορά στον ενήλικα, θα επέλεγα κάποιον που είναι μόνος αυτές τις γιορτές. Κάποιον που το έχει ανάγκη και θα ξεχείλιζε από χαρά.
Οι μέρες των εορτών μπορούν να γίνουν ασφυκτικές για κάποιους που είναι μόνοι. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
Ποιον ή ποια θα διαλέγατε για ν’ αφηγηθεί την ιστορία σας και ποιο σκηνικό μυστηρίου θα ταίριαζε σε μια αντίστοιχη outdoor αφήγηση;
Θα επέλεγα κάποιον που θα μπορούσε να μεταδώσει το ύφος της ιστορίας. Νομίζω πως μια γυναικεία φωνή θα έδινε μια άλλη ενδιαφέρουσα προσέγγιση.
Θα επέλεγα ένα δάσος με λίμνη και βραδινή ώρα. Πιστεύω πως το υγρό στοιχείο, σε συνδυασμό με τη νυχτερινή ώρα, θ' αποτελούσαν ένα ιδανικό σκηνικό μυστηρίου.
Πώς εκτιμάτε ότι θα κινηθεί η νέα χρονιά στον χώρο του βιβλίου για παιδιά, -έντυπα κι ηλεκτρονικά-, αναφορικά με την παραγωγή και την αγορά του;
Από τη μικρή μου εμπειρία, μπορώ να πω πως ήταν και θα είναι μια δύσκολη χρονιά για το βιβλίο. Το ελληνικό αναγνωστικό κοινό είναι περιορισμένο, αλλά πιστεύω πως χρόνο με τον χρόνο αρχίζει ν' αυξάνεται.
Aθήνα ή Λονδίνο για Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά; Ποια ευχή θα κάνατε για τον Άγιο Βασίλη, ποια για τον εαυτό σας και το βιβλίο σας και ποιο για τα παιδιά του κόσμου;
Το Λονδίνο είναι μαγικό τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά αποτελεί μια μοναδική εμπειρία εκεί. Η Αθήνα είναι η πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Εδώ έχω πάντα την οικογένειά μου και τους φίλους μου, οπότε η ομορφιά είναι διαφορετική. Σε κάθε περίπτωση περισσότερο μετράει η καλή συντροφιά και μετά η τοποθεσία. Την ευχή που θα κάνω στον Άγιο Βασίλη δεν την λέμε, είναι πάντα μυστική! Σχετικά με το βιβλίο μου, «Ένα Χριστουγεννιάτικο Δέντρο στο Πορτμπαγκάζ», εύχομαι να γίνει μια χριστουγεννιάτικη απόλαυση για κάθε αναγνώστη. Υγεία, αισιοδοξία και πολύ κέφι για όλους!
Όσο για τα παιδιά του κόσμου, ας κοιτάξουν κάτω από το δέντρο τους και ίσως βρουν κάτι μαγικό και φέτος!
Διαβάστε ακόμα:
Ο Παρφές, ένα σύγχρονο παραμύθι για τον σχολικό εκφοβισμό!
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.