"Τα χρυσά κουπιά" Μια διαφορετική παραμυθένια all in one συνέντευξη (ηθοποιών και μουσικών) της παράστασης

Οι ηθοποιοί της θεατρικής παράστασης "Τα Χρυσά κουπιά" Βαγγέλης Πιτσιλός, Ευγενία Βησσαρίου, Ελένη Τσαγκαράκη, Μανταλένα Παπαδάτου, Νίκος Αναστασόπουλος και Χρήστος Λοΐζος & η μουσικός επί σκηνής Ζωή Τηγανούρια... γίνονται έφηβοι, ανακαλύπτουν χαμένα ημερολόγια και εξομολογούνται στο θρυλικό δέντρο τις πιο απίθανες επιθυμίες τους, σε μια διαφορετική παραμυθένια συνέντευξη, χωρίς... κινητό, κίνηση και φασαρία!

Αποκλειστική συνέντευξη στο Fairytales και τον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση

 Θέατρο Αργώ 

Ελευσινίων 15, Αθήνα

Επικοινωνία: 2106616877 και 69341461561. 

Τι θα συμβεί σήμερα αν ένας έφηβος κλείσει τα μάτια του κι όταν τα ανοίξει βρεθεί σε ένα απομακρυσμένο χωριό, χωρίς κινητό, κίνηση και φασαρία, με τον παππού του, για όλες τις καλοκαιρινές διακοπές του;

Βαγγέλης Πιτσιλός: Το πιο όμορφο που θα συμβεί είναι η πραγματική αγάπη και ο δημιουργικός χρόνος που θα προσφέρει ο ένας στον άλλον. Οι συζητήσεις-συμβουλές του παππού αλλά και οι αξίες που θα τον διδάξει. Η πραγματική αξία είναι οι άνθρωποι και είναι σημαντικό ο παππούς να ξανανιώσει παιδί. 

Νίκος Αναστασόπουλος

Ευγενία Βησσαρίου: Εξαρτάται από το μέρος που θα αντικρίσει, μόλις ανοίξει τα μάτια του. Για παράδειγμα, αν το χωριό βρίσκεται σε ένα μαγευτικό νησί, τότε ίσως…

Αστειεύομαι! Πιστεύω πως αρχικά θα βρεθεί σε κατάσταση σύγχυσης, έπειτα θα προσπαθήσει ν' αλλάξει τα δεδομένα και στο τέλος, αφού καταλάβει πως έτσι έχουν τα πράγματα, θα βρει τρόπο να περάσει όσο καλύτερα μπορεί το καλοκαίρι εκεί και να γνωρίσει περισσότερο τον παππού του. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μια πρωτόγνωρη κι ενδιαφέρουσα εμπειρία.

Ελένη Τσαγκαράκη: Θα πάθει πολιτισμικό σοκ ο έφηβος. Εκτός και αν, για καλή του τύχη, βρεθεί κάποιο παιδί που γεννήθηκε και ζει στο χωριό όλα του τα χρόνια, είναι ζωηρό κι ευφάνταστο με τον τρόπο που διδάσκει η φύση, ξέρει παιχνίδια που έχουν δράση, χωρίς να πρέπει να πληκτρολογεί και να σαρώνει εικόνες από το κινητό. Τότε ο έφηβος της πόλης ίσως βρει πόσο διασκεδαστικό είναι να χαίρεται με πολύ απλά πράγματα και να κάνει αληθινούς φίλους.

Μανταλένα Παπαδάτου

Zωή Τηγανούρια: Θα συμβούν αναπάντεχες καταστάσεις. Eξαρτάται φυσικά από τον τρόπο με τον οποίο έχει μεγαλώσει, μέχρι να φτάσει στην εφηβεία του, το παιδί… Eίναι πολλές και διαφορετικές οι  συνιστώσες που θα οδηγήσουν στην εκάστοτε συμπεριφορά και  θα «βγάλουν» τα συναισθήματά του. 

…Εάν το παιδί έχει μεγαλώσει με ένα τάμπλετ, ένα κινητό στα χέρια όλη μέρα ή με το χαζοκούτι (τηλεόραση) και με γονείς που δεν έχουν δώσει και τόση σημασία σε αυτή την αποχαύνωση που προκαλούν αυτά τα μέσα,  εάν η επικοινωνία του  με τους φίλους και τους συμμαθητές γίνεται μόνο μέσα από τις αντίστοιχες εφαρμογές στα social media, tik tok, facebook, instagram και πόσες ακόμα που προφανώς δεν τις γνωρίζω, τότε ναι, θα πάθει ένα σοκ, θα νιώσει ότι μπαίνει στην απομόνωση, ότι φυλακίζεται και ότι αποκόβεται από τον έξω κόσμο! 

Σε αντίθετη περίπτωση, όταν  ένα παιδί μεγαλώνει με κατάλληλη ανατροφή, με αγνότητα, με αγάπη και οικογενειακή ομόνοια, γαλήνη, συζήτηση πάνω σε πολλά θέματα, όταν έχει ταξιδέψει στον κόσμο του  παραμυθιού, των θρύλων και των μύθων, όταν έχει παίξει επιτραπέζια, ζώντας τη περιπέτεια, όταν  έχει διαβάσει βιβλία, έχει δει θεατρικές παραστάσεις, είναι  κοντά στην τέχνη και στη γνώση από  μικρό, όταν γνωρίζει  την υπέροχη μυρωδιά του χώματος μετά από τη βροχή. Υπάρχουν και πολλά άλλα υπέροχα προνόμια που μπορεί να βρει κάποιος στην περιφέρεια, όπως ότι οι κατσικούλες δίνουν το γάλα, οι κοτούλες τα αβγά... Τότε θα νιώσει ότι κάνει διακοπές στον παράδεισο και θα αισθανθεί μέσα του τη μαγεία του παραμυθιού… 

Ευγενία Βησσαρίου

Μανταλένα Παπαδάτου: Στην αρχή πιστεύω θα ήταν ένα μεγάλο σοκ για τον έφηβο, καθώς πολύ ξαφνικά θα βρισκόταν σε ένα περιβάλλον που δε γνωρίζει, για μεγάλο χρονικό διάστημα και μακριά από τις συνήθειές του. Θα ήταν αρκετά αποστασιοποιημένος/η και ίσως και εκνευρισμένος/η με τα πάντα που θα του/της συνέβαιναν. Όμως με το πέρασμα του χρόνου, πιστεύω πως οι άμυνες θα έπεφταν και σχετικά γρήγορα θα ασπαζόταν τη νέα ζωή. Τα παιδιά και οι έφηβοι προσαρμόζονται πολύ πιο γρήγορα από τους μεγάλους. Η αγάπη και η φροντίδα που θα του προσέφερε απλόχερα ο παππούς, θα έδινε στον/στην έφηβο/η τη σιγουριά και ηρεμία που θα χρειαζόταν. Ο/Η έφηβος, πλέον, έχοντας απομακρυνθεί από τη βαβούρα της πόλης, των ανθρώπων και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, θα ερχόταν πιο κοντά με τη φύση και θα είχε χρόνο να αφουγκραστεί τον ίδιο του τον εαυτό. Μέσα σε ένα καλοκαίρι θα του δινόταν η δυνατότητα να μάθει για τον εαυτό του και για τους γύρω του, να δημιουργήσει σχέσεις αγάπης και εμπιστοσύνης με τον παππού του και να μάθει να στηρίζεται στον εαυτό του και τις δικές του δυνάμεις. Η μοναχικότητα δε σημαίνει και μοναξιά άλλωστε...

Νίκος Αναστασόπουλος: Εξερεύνηση φύσης...

Χρήστος Λοΐζος: Σίγουρα στην αρχή θα υπάρξει μία ταραχή, ένας φόβος, ένα άγχος. Διότι σήμερα ζούμε σε μία κοινωνία που όλος ο κόσμος έχει μάθει να ζει με τη βοήθεια του κινητού και του διαδικτύου. Εάν αυτό συμβεί σε έναν έφηβο, πιστεύω δε θα ξέρει τι να κάνει, πώς να περάσει τον χρόνο του δημιουργικά χωρίς κινητό. 

Όμως σιγά σιγά θ' αρχίσει να το συνηθίζει, να μιλάει με τον παππού του, που θα του λέει ωραίες ιστορίες από τα παλιά τα χρόνια. Μετά θα βγει έξω, θα γνωρίσει παιδιά, θα παίξει παιχνίδια στη γειτονιά κι όλο αυτό θα είναι ένας νέος κόσμος που θ' ανακαλύψει σταδιακά... και σίγουρα θα τον ενθουσιάσει.

 

Έλενα Τσαγκαράκη

2. Αν έβρισκα τυχαία το παλαιό ημερολόγιο της μητέρας μου (ή του πατέρα μου), ποιο μυστικό θα ανακάλυπτα που θα άλλαζε για πάντα τη ζωή μου; (ο καθένας και η καθεμία ξεχωριστά ως παιδί)

Βαγγέλης Πιτσιλός: Τις θυσίες που μπορεί να κάνει ένας γονιός για να μεγαλώσει την οικογένεια του. Τα μυστικά και οι δυσκολίες που κρύβει μέσα του ο κάθε γονιός και τις καμουφλάρει για να δείχνει πάντα δυνατός κι αποτελεσματικός μπροστά στο παιδί του. Θεωρώ πως αυτό είναι μεγάλος αγώνας κι αν διάβαζα την πραγματικότητα του αγώνα του, θα άλλαζε όλη μου τη ζωή. 

Ευγενία Βησσαρίου: Ότι έλαβαν γράμμα για να φοιτήσουν στο “Χόγκουαρτς”, μόλις έγιναν 12 ετών. Αυτό σημαίνει ότι σύντομα φτάνει και το δικό μου!

Ελένη Τσαγκαράκη: Το ημερολόγιο λέει πάντα την αλήθεια και η αλήθεια είναι καλύτερη από το ψέμα και τις υποψίες. Η αλήθεια είναι λυτρωτική. 

Χρήστος Λοίζος

Zωή Τηγανούρια: Είναι τελείως εξωπραγματικό αυτό που θα ήθελα, όμως επειδή η φαντασία έχει το δικαίωμα να τρέξει και να ταξιδέψει όσο μακρά και απρόβλεπτα επιθυμεί, βάση αυτού θα ήθελα, λόγω της ιδιαιτερότητας και της ιστορίας, από αρχαιοτάτων χρόνων, που κρύβει ο τόπος καταγωγής μου, η Σαμοθράκη, θα πετούσα σε πελάγη ευτυχίας, εάν ανακάλυπτα μέσα από οποιοδήποτε ημερολόγιο προγόνων μου (όχι μόνο γονιών), τι γινόταν στα Καβείρια Μυστήρια κατά την αρχαιότητα! Επειδή λατρεύω τον εσωτερισμό και το μεταφυσικό… Πιστεύω ότι κάτι τόσο μεγαλειώδες θα ξεκλείδωνε πολλές πόρτες του υποσυνείδητου νου μου, θα έδινε πολλές απαντήσεις σε ερωτήσεις της ζωής… και κυρίως  θα βοηθούσαν στην απάντηση που θα δώσω στην επόμενη (τρίτη) ερώτηση… 

Μανταλένα Παπαδάτου: Ίσως αυτό που θα άλλαζε για πάντα τη ζωή μου, θα ήταν εάν διάβαζα πως είχε τη δυνατότητα να αισθάνεται τα συναισθήματα των ανθρώπων και των ζώων. Αυτό το «χάρισμα» θα την είχε κάνει πιο ευαίσθητη και πιο ελαστική με τις συμπεριφορές του περίγυρου της. Πολλές φορές οι άνθρωποι έχουμε την τάση να αποκρύπτουμε το πώς πραγματικά νιώθουμε, να λέμε ψέματα, πολλές φορές ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό. Η μητέρα μου, εξαιτίας του χαρίσματός της, θα με είχε μάθει από μωρό να μη φοβάμαι να εκφράσω πώς και τι νιώθω, θα με είχε ήδη μάθει να αγαπώ τα ζώα, να τα φροντίζω και να δημιουργώ αληθινές κι ουσιαστικές σχέσεις με την οικογένεια και τους γύρω μου. Διαβάζοντας το ημερολόγιο της, πλέον, θα μου λυνόταν η απορία για τη στάση ζωής της μητέρας μου, για τον τρόπο που με μεγάλωσε και θα συνέχιζα να την αγαπώ ακόμα περισσότερο!

Νίκος Αναστασόπουλος: Απόγονοι ιστορικών προσώπων.

Χρήστος Λοΐζος: Θα ανακάλυπτα ότι οι γονείς μου έχουν ένα εργοστάσιο σοκολάτας που φτιάχνει γλειφιτζούρια και ζαχαρωτά. Όμως, δε μου το έχουν πει, επειδή ξέρουν ότι λατρεύω τα γλυκά και αυτό δεν κάνει καλό στα δόντια μου. Μέσα στο ημερολόγιο λέει ότι όταν μεγαλώσω και γίνω 18 χρονών, θα γίνει δικό μου και θα μπορώ να φάω όσα γλυκά επιθυμώ!

Διαφήμιση

www.sofiannapaidousi.com

Σοφιάννα Παϊδούση

3. Ο θρύλος της ιστορίας θέλει το δέντρο να έχει κλαδιά σαν χρυσά κουπιά, τα οποία πραγματοποιούν ακόμη και τις πιο απίθανες επιθυμίες των ανθρώπων. Είστε ξαφνικά απέναντί του. Ποια είναι η πιο απίθανη δική σας επιθυμία;

Βαγγέλης Πιτσιλός: Η επιθυμία μου θα ήταν να γιατροπορευτούν όσοι πονούν, να μη ξαναπεινάσει κανένας άνθρωπος που ψάχνει τα σκουπίδια, θα εξαφάνιζα όλα τα όπλα του κόσμου, θα παρακαλούσα γενικότερα να μην υποφέρει κανείς από οτιδήποτε.

Ευγενία Πισσαρίου: Απίθανη επιθυμία... Χμ! Θα του ζητούσα να μου δώσει το χάρισμα της τηλεμεταφοράς, όχι μόνο σε πραγματικά μέρη αλλά και σε όλα τα μέρη της φαντασίας μου. Το πρώτο πράγμα που θα έκανα είναι να επισκεφτώ χαρακτηριστικούς τόπους από τα αγαπημένα μου βιβλία, όπως, για παράδειγμα, τη «Χώρα του Ποτέ»! 

Ελένη Τσαγκαράκη: Να έχω υγεία, αγάπη κι αληθινούς φίλους, που θα είναι δίπλα μου στη χαρά και στη λύπη. Το ίδιο κι εγώ για εκείνους...

Zωή Τηγανούρια: Ασφαλώς η ευχή μου μπροστά στο δέντρο θα ήταν η παγκόσμια Δικαιοσύνη για έναν κόσμο αληθινό, όμορφο, που περιβάλλεται από αγάπη, από προσωπική και Συμπαντική αρμονία…   

Βαγγέλης Πιτσιλός

Μανταλένα Παπαδάτου: Μια επιθυμία μου θα ήταν να εξαφανίζονταν μονομιάς ο πόνος, οι αρρώστιες, η κακία και η ζήλια των ανθρώπων και να ζούσαμε όλοι μια ιδανική ζωή σαν παραμύθι. Βέβαια, οι συνέπειες αυτής της ευχής δεν μπορώ να μαντέψω ποιες εν δυνάμει θα μπορούσαν να είναι... Έτσι όμως όπως το σκέφτομαι τώρα, πολύ θα ήθελα να ζω κι εγώ στο ονειρικό χωριό του «κυρίου Γκριντς», μετά τη μεταμόρφωσή του φυσικά σε έναν ευγενικό και χαρούμενο κύριο.

Νίκος Αναστασόπουλος: Συμβίωση με παιδιά απ' όλα τα μέρη του κόσμου.

Χρήστος Λοΐζος: Όταν θα βρισκόμουν μπροστά σε αυτό το δέντρο, θα το παρακαλούσα να μιλάω με όλα τα ζώα για να μπορώ να συνεννοηθώ για τις ανάγκες  που έχουν. Θα ήθελα, επίσης, να με κάνει να μιλάω και όλες τις γλώσσες του κόσμου για να μπορώ να ταξιδέψω παντού.

Είναι δύο οι ευχές το ξέρω... Μακάρι να γίνουν και οι δύο!

Ζωή Τηγανούρια

(Το σάουντρακ από τα Χρυσά κουπιά θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες σε  όλα  τα ψηφιακά καταστήματα (Amazon Spotify κτλ) και στο YouTube από την Zoe Music. Τη μουσική υπογράφει η Ζωή Τηγανούρια ενώ ενορχηστρώσεις και Ηχητικά εφέ ο Στέλιος Γενεράλης)

Νικος Κολίτσης 

(Αρχισυντάκτης)

Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής 

(Τμήμα Φιλολογίας-ΑΠΘ), 

με μεταπτυχιακό στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. 

Αριστούχος Δημοσιογραφίας, με σπουδές Φωτογραφίας. 

Συγγραφέας, κριτικός θεάτρου (για παιδιά & ενήλικες), κινηματογράφου  & λογοτεχνίας, με συνεργασίες με έντυπο-ηλεκτρονικό τύπο πανελλαδικά.

Διβάστε ακόμα: Το Fairytales προτείνει... Ο κύκλος των χαμένων ποιητών