O παπουτσωμένος γάτος… με τα μαγικά του!

Λύχνος Γκάζι

Κριτική θεατρικής παράστασης

26 Νοεμβρίου ‘17

Toυ αρχισυντάκτη Νίκου Κολίτση

«Ήταν ένας γάτος -έστω και παπουτσωμένος- μαύρος πονηρός…που τα μαλλιά του έκανε λίγο κατσαρά κι ένα κόκκινο παπιόν φορούσε στην ουρά -μην το πάρετε τοις μετρητοίς το χρώμα-…», για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, στην παιδική σκηνή τέχνης και πολιτισμού «Λύχνος», στο Γκάζι της Αθήνας, την Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017 (και κάθε Κυριακή στη 13:00). Η παραγωγή ανήκει στη θεατρική ομάδα «L&S” – “W.T.F-ACT», που «τρέχει» ταυτόχρονα το… Γύρο του κόσμο σε 80 μέρες και τον Κοντορεβυθούλη, εμείς όμως προτιμήσαμε, για αρχή, τις περιπέτειες του γάτου και των φίλων του στο βασίλειο του Μαρκήσιου Καραμπά!

Highlights: 

• η συνεχής και εμμονικά απολαυστική επίκληση «Στρουθοκάμηλε, πού είσαι;» από λιλιπούτειο πιτσιρικά, με αφορμή το κείμενο της παράστασης, σε επόμενες σκηνές, με τη στρουθοκάμηλο πλέον εκτός σκηνής!
• ο πιτσιρικάς θεατής σε ρόλο «Βatman», εκτός κειμένου φυσικά, που έκλεψε την παράσταση, ακόμα και όταν ήταν επιφορτισμένος λεκτικά με το ρόλο του… Μαρκήσιου
• οι, επίσης, εκτός κειμένου ατάκες του ηθοποιού-χωρικού με τους θεατές, ανάμεσα στους οποίους βρήκε ακόμα και… σειρά του στο στρατό αλλά και την «Τζένη Καρέζη σε μαμά»
• ο μπαμπάς θεατής… live on stage, που για τις παιδικές παραστάσεις που, ως επί το πλείστον, γυναικοκρατούνται, συνιστά δημοσιογραφικά είδηση, 
• τα μαγικά επί σκηνής του ευφάνταστου μάγου Costa Funtastico (με τον υπογράφοντα να λαμβάνει μέρος στην πιο… «back to childhood» magic moment της ενήλικης ζωής του -στο ρόλο του εμψυχωτή… μάγου- και ν’ αποθεώνεται απ’ το κοινό!)
• η φιλική -έστω και αφηγηματικά ακουστική μόνο- συμμετοχή του ηθοποιού Γεράσιμου Σκιαδαρέση
• ο λαγός, η στρουθοκάμηλος και όλο το ζωικό βασίλειο επί σκηνής μέσω των ηθοποιών 

Σκηνοθεσία: ο Νίκος Λημνιός υπογράφει τη διασκευή του κειμένου του γνωστού παραμυθιού των αδερφών Grimm και τη σκηνοθεσία της παράστασης, με τρόπο απολαυστικά παιγνιώδη και τεχνική μαεστρία, αναδεικνύοντας τις κλασικές φόρμες του παραμυθιού, με σύγχρονη αισθητική προσέγγιση

Ηθοποιοί: οι ηθοποιοί της παράστασης, που κατάφεραν να εξαντλήσουν σχεδόν όλο τον κατάλογο των μικρών και μεγάλων θεατών επίς σκηνής -πιστέψτε με, δεν ήταν καθόλου εύκολο εγχείρημα-, με πολλές και πολλούς μικρούς θεατρόφιλους -όχι δε θα τους μαρτυρήσουμε- να επιδεικνύουν θεατρικά χαρίσματα, απέδειξαν περίτρανα ότι η συμμετοχικότητα και η διαδραστικότητα των παιδιών είναι και θέμα φαντασίας, προσαρμογής, ζύμωσης και εμπειρίας των ενηλίκων (η συγκεκριμένη θεατρική ομάδα έχει εμπειρία χρόνων σε παιδικές παραστάσεις με έντονο το στοιχείο της διαδραστικότητας), όπως άλλωστε και στην, εκτός σκηνής, καθημερινότητα 

η Νάντια Αντωνίου (παπουτσωμένος γάτος) και ο Κώστας Παντελιάς (χωρικός-μάγος Costa Funtastico), υποδύονται τους δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους, με προσαρμοστική ευελιξία στο κείμενο, ανάλογα με την επικοινωνιακή περίσταση του κοινού, όπως άλλωστε αρμόζει σε target group παιδιών, ηλικίας 2-8 ετών, στο οποίο απευθύνεται, κατά βάση, η παράσταση, με τους Μαρία Γραμματικάκη και Ραφαέλα Καβαζαράκη, να μοιράζονται τους υπόλοιπους ρόλους, εντός και εκτός βασιλείου…

Μουσική, σκηνικά, φώτα: χωρίς να εντυπωσιάζουν τα σκηνικά, με την απλότητά τους, ήταν λειτουργικά, ενώ τα έντονα, σε σημεία, φώτα, κατέγραψαν επιτυχώς τις κινήσεις των πρωταγωνιστών (ηθοποιών και θεατών) επί σκηνής

Μοre things to do: τα τραγούδια από τη… «δισκογραφία» των Ζουζουνιών, πριν την έναρξη και στο διάλειμμα της εβδομηντάλεπτης παράστασης, θα μπορούσαν να αποφευχθούν, καθότι, εκτός από το γεγονός ότι παραπέμπουν στις πιο αδύνατες στιγμές της λογικής ενός πάρτι γενεθλίων παιδότοπου -ο ρόλος του οποίου, χωρίς να υποβαθμίζεται, δεν έχει θεατρικό υπόβαθρο- «παρασύρουν» παιδιά αλλά και γονείς και κηδεμόνες, σε οικεία και εύπεπτα ακούσματα, που δεν έχουν, όμως, σύνδεση με παιδαγωγικό περιεχόμενο αξίας και αποπροσανατολίζουν από την έννοια και τη λειτουργία μιας παιδικής θεατρικής παράστασης 

Credits: οι φωτογραφικές αποτυπώσεις της στιγμής στα πρόσωπα μικρών και μεγάλων στο τέλος της παράστασης, με τους ηθοποιούς να μοιράζονται απλόχερα ανάμεσα με χαμόγελα και αγκαλιές σε μικρές δεσποινίδες και μεγάλους μικρούς κυρίους, που βίωσαν τη χαρά της συμμετοχής και της επαφής, ακόμα και μέσω της διδασκαλίας συνομιλήκων επί σκηνής