«Ο θρίαμβος του έρωτα»
Θέατρο Σταθμός
Κριτική Θεατρικής παράστασης
Πρεμιέρα 11 Απριλίου 2018
Τoυ δημοσιογράφου Νίκου Κολίτση
Ο έρωτας θριάμβευσε για ακόμη μία φορά (ή τουλάχιστον έτσι θέλουμε να πιστεύουμε) και αυτό από μόνο του συνιστά μια μη αυτονόητη δικαίωση, ιδίως όταν συνοδεύεται από τη θεατρική αποτύπωσή του, μέσω της ομώνυμης παράστασης, την πρεμιέρα της οποίας παρακολουθήσαμε στο θέατρο «Σταθμός», σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαραβέλια. Το έργο ήταν προγραμματισμένο να ολοκληρωθεί σε έξι παραστάσεις, καθολικά προσβάσιμες για όλες και όλους, πήρε, όμως, παράταση για όλο το μήνα Μάιο, θέτοντας και ορίζοντας, με ηχηρά σημαίνοντα τρόπο, την επιτομή των φυσικών και γλωσσικών διαφορών στην αποκαθήλωσή τους, γεγονός εξόχως σημαντικό ως σημείο παραδειγματικού και καλών πρακτικών.
«Ο έρωτας και η δικαιοσύνη με καθοδηγούν»
«Ο καθένας ερωτεύεται ό,τι μπορεί»
Πιο αναλυτικά, το αριστούργημα «Ο θρίαμβος του έρωτα», του Γάλλου Pierre de Marivaux, καταλύει παγιωμένους μύθους και φυλετικά και κοινωνικά στερεότυπα, μιας ανδροκρατούμενης, κατά βάση, κοινωνίας, τα μέλη της οποίας, σε όποια κονωνική τάξη κι αν ανήκουν, επιλέγουν τα κατασκευασμένα προσωπεία και την κοινωνική μεταμφίεση, για να πετύχουν την επιδιωκόμενη κοινωνική αποδοχή, να ικανοποιήσουν τις προσωπικές φιλοδοξίες τους και να προστατευθούν από τους μύχιους φόβους τους. Μοιάζει μ’ ένα interactive mind game, με παγίδες, μεταμορφώσεις και τεχνάσματα, με τον έρωτα ν’ αποτελεί το μέσο για την επίτευξη του στόχου των ανθρώπων, ισορροπώντας επικίνδυνα ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα.
«Δεν άντεχε να βλέπει την όψη του, χωρίς να του χαρίσει την καρδιά του»
«Και οι δύο μαζί κάνουν ένα υπέροχο ζεύγος όψεων»
Θεματικά, μια πριγκίπισσα ανεβαίνει το γολγοθά της κατάκτησης ενός άνδρα, με μοναδικό όχημα την ανιδιοτελή αγάπη… της καρδιάς της, σε σημείο που είναι διατεθειμένη να του παραδώσει, μαζί με τα αισθήματά της, ακόμα και το βασιλικό θρόνο που κατέχει. Η κωμωδία του Γάλλου συγγραφέα, γράφτηκε την εποχή του Γαλλικού Διαφωτισμού, το μακρινό 1732 και διαδραματίζεται στην Ελλάδα, χωρίς να προσδιορίζεται, πάντως, η χρονική της αφετηρία.
Η Λεωνιδία, η δυναμική πριγκίπισσα, μεταμφιέζεται σε άντρα για να βρεθεί κοντά στον Άγη, που ζει απομονωμένος στον κήπο του φιλόσοφου Ερμοκράτη. Ο Ερμοκράτης και η αδελφή του Λεοντίνη, αναθρέφουν τον Άγη με τρόπο ώστε να μισεί τη Λεωνιδία, θεωρώντας την υπεύθυνη για τα δεινά που του έχει προκαλέσει το γένος της, μιας και εκείνος είναι ο νόμιμος διάδοχος του θρόνου. Η Λεωνιδία, μαζί με την ακόλουθο της Κορίνα, στήνει ερωτικές παγίδες στους «φύλακες» του Άγη, με σκοπό να αποκαταστήσει τη δικαιοσύνη και να κατακτήσει την καρδιά του.
Highlights: ο έρωτας υπεράνω φύλων, η αποθέωση της διαφορετικότητας σε όλες της τις εκφάνσεις, η sold out πρεμιέρα, δείγμα ότι το μήνυμα έχει πολλαπλούς αποδέκτες, η συγκινητική στιγμή της… καθόδου του σκηνοθέτη στο standing ovation του τέλους
Σκηνοθεσία: ο νεαρός και πρωτοεμφανιζόμενος Κωνσταντίνος Μαραβέλιας, στην πρώτη official σκηνοθετική του απόπειρα, πέρα από το «true story of his life», που αποτελεί και την αφορμή για την επιδίωξη της καθολικότητας της παράστασης, -δε θα υπεισέλθουμε σε περισσότερες λεπτομέρειες, που και προσωπικές είναι και λειτουργούν αποπροσανατολιστικά, σε κάθε περίπτωση-, δείχνει ψήγματα ταλέντου, παρά τις εμφανείς στιγμές αμηχανίας και έλλειψης σύνδεσης των κομματιών του θεατρικού παζλ, με τους πρωταγωνιστές box to box μεταξύ τους, να προσπαθούν να ξεδιπλώσουν τις αρετές τους, νιώθοντας ο ένας την ανάσα του άλλου
«Ο έρωτας που σας περιγράφω, δε λερώνει την καρδιά μου, την τιμά»
«Η γνώμη των Θεών βρίσκεται μέσα στην καρδιά σας»
Ηθοποιοί: (με σειρά εμφάνισης):
Φένια Σχοινά, Αθηνά Σακαλή, Κωνσταντίνος Ρεπάνης, Nίκος Τσιμάρας, Αιμίλιος Αλεξανδρής, Hλιάνα Μπαφέρου & Φάνης Παυλόπουλος
• παρά τη διακριτή ανομοιογένεια των ηθοποιών, αναφορικά με το θεατρικό τους background, το μικρό χρονικό διάστημα των προβών και το γεγονός ότι βρίσκονται, στη μεγαλύτερη διάρκεια επί σκηνής, στέκονται, στην πλειοψηφία τους, με αξιοπρέπεια και επιδεικνύουν αξιόλογη υποκριτική δεξιότητα, με στιγμές αξιοθαύμαστης χημείας μεταξύ τους
• η Φένια Σχοινά & ο Φάνης Παυλόπουλος, στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, «υπογράφουν» μια καθ' όλα μεστή υποκριτική εμφάνιση
• ο Κωνσταντίνος Ρεπάνης, σε ρόλο έκπληξη, ως φύλακας του Άγη, κυριολεκτικά και μεταφορικά, απογειώνει το ρόλο, υποδυόμενος μια κωμική καρικατούρα ολκής, με αριστοφανικές προεκτάσεις
«Μακάρι ο έρωτας να κάνει το σχέδιό μου να πετύχει»
«Ονομάζετε τον έρωτα ταραχή;»
Iδανικό Soundtrack:
«Από χώρες μακρινές από πόλεις στοιχειωμένες
από τον ωκεανό κι από φυλακές κλεισμένες
Είχα την αυγή σημάδι όταν έπεφτε σκοτάδι
κι όλα αυτά για ένα χάδι…»
Ταξίδι για να σε βρω, Λεωνίδας Μπαλάφας, S/T album, 2009
Σκηνικά, Κοστούμια, Μουσική, Φώτα:
• η απουσία σκηνικών δίνει μια αίσθηση low budget αισθητικής, που αποδυναμώνει το κείμενο και ρίχνει το βάρος στους ηθοποιούς και στους απαιτητικούς ρόλους τους
• η μουσική επένδυση είναι συμβατή με την εξέλιξη της ιστορίας, με τους φωτισμούς να προσπαθούν να εστιάσουν στους ηθοποιούς, καταγράφοντας τις αλλαγές της συμπεριφοράς και «φωτίζοντας» τα κίνητρά τους, με ή χωρίς προσωπεία
• τα κοστούμια, στις περισσότερες περιπτώσεις, υπηρετούν, στο μέτρο του δυνατού, τις κοινωνικές αποκλίσεις και τις διαφορετικές διαστρωματώσεις των «ενοίκων» μιας βασιλικής αυλής, χωρίς να μπορούν, πάντως, ν’ αποδώσουν το πνεύμα της εποχής στην ολότητά του, με την απουσία αντίστοιχου κάδρου (σκηνικού)
«Αφήνω την καρδιά σας στα υπεύθυνα χέρια της λογικής σας»
«Ένας έρωτας ενάρετος μπορεί να απαιτεί κάτι που δεν είναι ενάρετο;»
Μοre things to do:
θα ήταν ευχής έργον να μπορούσαν να παρακολουθήσουν την παράσταση μαθητές, μαθήτριες και εκπαιδευτικοί δημόσιων & ιδιωτικών Γυμνασίων & Λυκείων της χώρας και ακόμη περισσότερο, αντίστοιχοι μαθητές από μονάδες ειδικής αγωγής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και φοιτητές από αντίστοιχα πανεπιστημιακά ιδρύματα, πρωτίστως για την καλλιέργεια της κουλτούρας και της φιλοσοφίας της προσβασιμότητας αλλά και τη δύναμη της ανιδιοτελούς αγάπης
Βonus tips:
• Το θέατρο είναι προσβάσιμο σε χρήστες/στριες αναπηρικού αμαξιδίου, στους οποίους διατίθενται θέσεις για την καλύτερη παρακολούθηση των υπηρεσιών προσβασιμότητας, ενώ παράλληλα διαθέτει και τουαλέτα ΑμεΑ.
• Πιο συγκεκριμένα, οι υπηρεσίες προσβασιμότητας που παρέχονται, διαμέσω της παράστασης, είναι:
o Διερμηνεία στην Ε.Ν.Γ & Ελληνικοί Υπέρτιτλοι (ΤΚΒ) για Κ(κ)ωφούς και βαρήκοους θεατές
o Ακουστική Περιγραφή (A.D) για τυφλούς και μερικώς βλέποντες θεατές
o Αγγλικοί υπέρτιτλοι για αγγλόφωνους θεατές
Credits:
• «Η Liminal είναι ένας πολιτιστικός οργανισμός που προτείνει την μετάβαση σε μια περισσότερο συμπεριληπτική και προσβάσιμη τέχνη. Προσφέρει την ευκαιρία σε όλους για επαφή με την σύγχρονη ελληνική θεατρική πραγματικότητα ανεξαρτήτως κοινωνικών, φυσικών, εθνικών και γλωσσικών διαφορών.
• Δημιουργεί θεατρικές εμπειρίες μέσω της χρήσης υπηρεσιών προσβασιμότητας σε υπάρχουσες ή νέες παραγωγές και της υλοποίησης θεατρικών εργαστηρίων και εκπαιδευτικών δράσεων.
• Φιλοδοξία μας, η εξέλιξη της εγχώριας σκηνής σε ένα δημοκρατικότερο, πιο δίκαιο και βιώσιμο πεδίο δημιουργίας.
• Με μια ομάδα καλλιτεχνών και επιστημονικών συνεργατών δρούμε και δημιουργούμε με άξονα τον άνθρωπο, διεκδικώντας το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση και την ισότιμη πρόσβαση στον πολιτισμό.
• H liminal, ξεκίνησε τις δραστηριότητες της το 2016 μέσω μικρών και στοχευμένων δράσεων. Αναζητά την θέση της στην σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα και συνεχώς εξελίσσεται προσελκύοντας και συγκεντρώνοντας άτομα διαφόρων ειδικοτήτων»
«Η όψη που φυλάω στην καρδιά μου είναι χίλιες φορές πιο γοητευτική»
«Όλες οι ψυχές έχουν την ίδια ηλικία»
στον καλλιτεχνικό διευθυντή του θεάτρου, Μάνο Καρατζογιάννη, που συνεχίζει να υπηρετεί την τέχνη, με ορίζοντα την ανεκτικότητα στο διαφορετικό
«Δεν είμαι πια αυτό που ήμουν»
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση στα Ελληνικά: Bένια Σταματιάδη
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαραβέλιας
Σκηνικά - Κοστούμια: Μάριος Ράμμος
Σχεδιασμός φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Κίνηση: Αγγελική Τρομπούκη
Μουσική: Άννα Παπαϊωάννου
Βοηθός Σκηνοθέτη - Χειρισμός Μουσικής: Κατερίνα Χριστοδουλίδου
Βοηθός Σκηνογράφου: Θάλεια Σακαλή
Φωτογραφίες: Γιαννης Καραμπάτσος, Φάνης Παυλόπουλος
Γραφιστική επιμέλεια: Έλλη Σάρρου
Οργάνωση Παραγωγής: Liminal, Χρίστος Παπαμιχαήλ, Κατερίνα Σαραντίδου
Παίζουν οι ηθοποιοί
Φένια Σχοινά
Αθηνά Σακαλή
Κωνσταντίνος Ρεπάνης
Nίκος Τσιμάρας
Αιμίλιος Αλεξανδρής
Hλιάνα Μπαφέρου
Φάνης Παυλόπουλος
ΘΕΑΤΡΟ "ΣΤΑΘΜΟΣ"
Ημερομηνίες & ώρες παραστάσεων: 25,26 Απριλίου στις 21:00 | 2 Μαΐου στις 19:00
3,4,5 Μαΐου στις 21:15 | 6 Μαΐου στις 19:15
Βίκτωρος Ουγκώ 55, Αθήνα 104 37, Ελλάδα (20μ. από το σταθμό μετρό Μεταξουργείο)
info@stathmostheatro.gr
21 1403 6322
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.