Αποκλειστική συνέντευξη στο Fairytales και στον Άρη Ζαφειρόπουλο!
Τα μέλη της "Παραμυθένιας Ορχήστρας" μαγειρεύουν στη φωτιά σε μια "Χύτρα με Χρυσάφι" και παράλληλα αυτοσυστήνονται με μια all in one γευστική συνέντευξη στο Fairytales, με οδηγό τις Μορφές Έκφρασης και τη δημιουργική τους δράση, εντός κι εκτός θεάτρου.
Τι είναι η Παραμυθένια Ορχήστρα; (Θωμάς Κινδύνης)
Οι Μορφές Έκφρασης, θέλουν να καταστήσουν την Παραμυθένια Ορχήστρα Θεσμό, όπου συνεχώς νέοι καλλιτέχνες (ηθοποιοί, μουσικοί & χορευτές) να προσέρχονται για να βρουν από τη μια μεριά τον δικό τους χώρο έκφρασης και πνευματικής ανάτασης και από την άλλη την ασφάλεια μιας επαγγελματικής εξέλιξης.
Στόχος είναι να διευρυνθεί η ομάδα της Παραμυθένιας Ορχήστρας, μιας ομάδας με κοινή γλώσσα και κοινή άποψη για τη ζωή.
Ευρύτερος στόχος είναι με τη μόρφωση των μελών, τόσο σε θέματα καλλιτεχνικά όσο και σε θέματα που αφορούν στη γνώση της ύπαρξης, να βάλουμε τον πολιτισμό στη ζωή μας, γιατί αυτό που αποκαλούν πολιτισμό οι σύγχρονοι άνθρωποι, βλέπουμε ότι παράγει βαρβαρότητα και πόνο. Οφείλουμε εμείς οι καλλιτέχνες να πούμε όχι σ’ αυτήν την προοπτική και ν' αναζητήσουμε έναν πολιτισμό που να εκφράζει τον άνθρωπο, παρέχοντάς του έναν δρόμο προς την ευτυχία και την αισθητική.
Από καλλιτεχνική πλευρά, η ομάδα «Παραμυθένια Ορχήστρα» θα στήσει ορχήστρα-χορωδία βασισμένη στο μουσικοκινητικό σύστημα του Καρλ Ορφφ, θα δημιουργήσει παραστάσεις για παιδιά και μεγάλους μέσα από ιστορίες και παραμύθια των λαών, θα κάνει σεμινάρια πάνω σε θέματα που αφορούν στην Τέχνη του να ζεις, θα οργανώσει παιδικά κι εφηβικά τμήματα για την αισθητική και την ομορφιά του να ζεις χωρίς φόβο, χωρίς ναρκωτικά και ψυχοφάρμακα και τέλος θα τους μάθει πως η καλλιτεχνική δημιουργία είναι βάλσαμο της ψυχής και σε κάνει να θέλεις να ζήσεις και να χαρείς.
Πώς δημιουργείται μια παράσταση βασισμένη στο σύστημα Καρλ Ορφφ και πόσο δύσκολο είναι για τους νέους ηθοποιούς της ομάδας να μάθουν αυτά τα οποία είναι απαραίτητα;
Μια παράσταση βασισμένη στο σύστημα του C. Orff έχει, η αλήθεια είναι ότι έχει αρκετές απαιτήσεις. Ο ηθοποιός χρειάζεται να έχει μουσικές γνώσεις ή έστω πολύ καλή αίσθηση της μουσικής. Φυσικά οι ηθοποιοί μας εκπαιδεύονται σε όλ’ αυτό, αλλά είναι απαραίτητη η βάση, να υπάρξει, δηλαδή, μουσική και ρυθμική αντίληψη. Από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα τα κάνει ο σκηνοθέτης και ο μαέστρος της ορχήστρας. Το να γνωρίζουν το σύστημα είναι απαραίτητο για να μπορούν να συντονιστούν και να συνεργαστούν.
Το νέο βιβλίο της συγγραφέα
Σοφιάννας Παϊδούση
"Ο Παρφές" σχετικά με τον σχολικό εκφοβισμό (bullying)
είναι διαθέσιμο σε μορφή eBook!!!
Μπορείτε να δείτε το 6σέλιδο
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ σε μορφή Pdf!
Πόσο σημαντικός είναι ο χορός μέσα στην παράσταση; (Βάγια Τσιμάρα)
Αυτό εξαρτάται από το πόσο σημαντικά είναι για τον καθένα αυτά τα οποία αντιπροσωπεύει και ενσαρκώνει ο χορός. Ο χορός δεν είναι τίποτε άλλο από τις σκέψεις του ίδιου του Νάιαλ. Αρχικά, δίνουμε υπόσταση στις αναμνήσεις του, ενσαρκώνουμε όλους αυτούς τους ανθρώπους που τον έχουν οδηγήσει σ' αυτή τη μοιρολατρική και μίζερη συμπεριφορά κι αντιμετώπιση, αυτούς που τον κορόιδευαν, που τον υποτιμούσαν, τον απαξίωναν και ουσιαστικά του εμφύτευσαν την ιδέα πως δεν είναι αρκετά ικανός να χειριστεί την ίδια του τη ζωή. Στη συνέχεια, βέβαια, αλλάζει κάπως ο ρόλος μας. "Δανειζόμαστε" λίγο από τον χαρακτήρα του ξωτικού. Τα ξωτικά (leprechauns), στην Ιρλανδική παράδοση, δεν είναι ούτε καλά ούτε κακά πλάσματα! Είναι πολύ πονηρά όμως και λειτουργούν πάντα με γνώμονα το συμφέρον τους, έτσι οι πράξεις ενός ξωτικού ούτε ωφελούν ούτε βλάπτουν κανέναν. Αναλόγως συμπεριφερόμαστε κι εμείς, στηρίζουμε και τους δύο ήρωες, δίνοντας τους ιδέες που λειτουργούν υπέρ τους, τους υποδεικνύουμε, όμως, κιόλας ότι... την πάτησαν! Γενικά, μοιραζόμαστε τις συναισθηματικές τους καταστάσεις και φυσικά τις μεγενθύνουμε, στηρίζουμε πάντοτε τον χαρακτήρα που έχει το πιο δυνατό-κυρίαρχο συναίσθημα εκείνη τη στιγμή. Η αντίληψη και η κατανόηση του εκάστοτε θεατή, όμως, όσον αφορά στην τέχνη, είναι κάτι προσωπικό και κάτι που δε δέχεται υποδείξεις! Συνεπώς, αν κάποιος θεωρεί σημαντικό να είναι συνειδητοποιημένος για το ποιος είναι και τι τον οδήγησε στο να είναι αυτός που είναι στο παρόν, να δίνει τις βέλτιστες λύσεις στα προβλήματά του, αναγνωρίζοντάς τα, τότε ο ρόλος του χορού γι' αυτόν είναι πολύ σημαντικός. Είμαστε γέννημα της φαντασίας του Νάιαλ, αλλά αυτά που εκπροσωπούμε είναι πέρα για πέρα πραγματικά κι αληθινά.
Πώς επιλέχθηκε το συγκεκριμένο παραμύθι και τι αντίκρισμα μπορεί να έχει στο παιδικό κοινό; (Άννα Σεβαστή)
Το συγκεκριμένο παραμύθι μιλάει για το πώς ο άνθρωπος είναι αναγκαίο να μάθει να πιστεύει στον εαυτό του και στα όνειρά του, ν' αντιληφθεί πώς μπορεί να κάνει τη ζωή του καλύτερη απ’ όπου κι αν ξεκινάει. Στις μέρες μας, μέρες που πιστεύω ότι είναι μέρες μεγάλων αντιφάσεων και ειδικά για τα παιδιά -και το λέω αυτό γιατί στην ίδια γειτονιά μπορείς να δεις παιδιά που τα έχουν όλα κι απ' την άλλη παιδιά που δεν έχουν τίποτα-, πιστεύω ότι πρέπει να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν ότι η ζωή δεν είναι προδιαγεγραμμένη για κανέναν και σαφώς εμείς θα την κάνουμε αυτό που θέλουμε, όταν πιστέψουμε, πρώτα απ΄ όλα, στον εαυτό μας. Τα παιδιά τα ακούν όλ’ αυτά με μεγάλο ενδιαφέρον και συμμετέχουν, συμβουλεύοντας ή δίνοντας κουράγιο στον ήρωα της ιστορίας.
Το θέατρο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο ψυχαγωγίας αλλά και διαπαιδαγώγησης. Με ποιο τρόπο γίνεται εφικτό στη Χύτρα με το Χρυσάφι; (Δανάη Στεργίου)
Το κομμάτι της ψυχαγωγίας σχετίζεται τόσο με το κείμενο όσο και με την αίσθηση που αφήνουν αυτά που συμβαίνουν πάνω στη σκηνή. Στη Χύτρα με το Χρυσάφι, λοιπόν, έχουμε να κάνουμε από τη μια με μια προσεγμένη διασκευή από την Άννα-Σεβαστή Τζίμα ενός υπέροχου παραδοσιακού ιρλανδικού παραμυθιού κι από την άλλη μ' ένα έντονο στοιχείο ζωντάνιας, που κυριαρχεί από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό της παράστασης. Οι σκηνές εναλλάσσονται με γοργό ρυθμό, ενώ καθ' όλη τη διάρκεια του έργου, ο λόγος δίνει τη θέση του στη μουσική και το αντίστροφο. Επιτυγχάνεται, έτσι, ένα αποτέλεσμα υψηλής αισθητικής που ψυχαγωγεί το δίχως άλλο τους θεατές. Το κομμάτι της διαπαιδαγώγησης σχετίζεται, σε μεγάλο βαθμό, με το κεντρικό μήνυμα μιας παράστασης, που στην περίπτωση της Χύτρας είναι συγκλονιστικό: το να έχουμε όνειρα, να πιστεύουμε σ' αυτά και να τα πραγματοποιούμε έχοντας στήριγμα τις δικές μας δυνάμεις και τους καλούς μας φίλους. Συνεπώς, τα παιδιά φεύγουν, στο τέλος της παράστασης, μ' ένα πραγματικά αισιόδοξο μήνυμα για τη ζωή τους!
Πώς είναι μια πρόβα της Παραμυθένιας Ορχήστρας; (Μαρία Ιωάννου)
Μια πρόβα της Παραμυθένιας Ορχήστρας είναι πολυδιάστατη, καθότι συνδυάζει τις τέχνες της μουσικής, του θεάτρου και του χορού και άκρως απολαυστική. Καταρχάς, η πρόβα μας θ' αρχίσει ακριβώς την ώρα που έχουμε ορίσει χωρίς καθυστερήσεις. Είμαστε εκεί δέκα λεπτά νωρίτερα, ώστε να προετοιμαστούμε και την ώρα που πρέπει να ξεκινήσουμε, είμαστε πλέον όλοι έτοιμοι στην αίθουσα. Ξεκινάμε πάντα μ' ένα ζέσταμα φωνητικό και κινησιολογικό και πολλές φορές ασχολούμαστε λίγα λεπτά με την ανάλυση των χαρακτήρων του έργου. Έπειτα, τα ηνία για το στήσιμο του έργου αναλαμβάνει ο σκηνοθέτης (στην προκειμένη, η Άννα Σεβαστή Τζίμα) πάντα, όμως, με τη διάθεση ομαδικής δημιουργίας απ' όλα τα μέλη της ομάδας. Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι στην Παραμυθένια Ορχήστρα δρούμε σαν ένα σώμα, σαν μια μηχανή, που κάθε μέλος έχει τον ρόλο του, αλλά όλα εργάζονται αρμονικά για την επίτευξη ενός κοινού σκοπού, ενός κοινού και συγκεκριμένου στόχου. Κι αυτό είναι πολύ όμορφο!
Τα παιδιά έχουν ανάγκη για επικοινωνία και ψυχαγωγία μέσω της παράστασης;
Είναι στη φύση του παιδιού να επικοινωνεί και είναι δική μας δουλειά να νιώσει τη δυνατότητα ότι μπορεί να το κάνει. Η παράσταση μας δίνει την ευκαιρία και να ψυχαγωγηθεί και μάλιστα με υψηλή αισθητική και να επικοινωνήσει.
Η διαδραστικότητα είναι ένα μέσο, ώστε να επιτευχθεί η συμμετοχή του μικρού ηλικιακά θεατή;
Η διαδραστικότητα δίνει στα παιδιά χαρά, τη χαρά του να μπορεί να είναι οργανικό στοιχείο της ιστορίας, χαρά να συμμετέχει και με το σώμα του σ' αυτό που συμβαίνει, να καταλάβει χώρο μέσα σ' όλο το φανταστικό τοπίο που δημιουργείται στη σκηνή.
Κάποια ιδιαίτερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε με τη συγκεκριμένη παράσταση ή κάτι που να ήταν αρχικά δύσκολο ν' αντιμετωπιστεί (Στεφανία Πολλάκη)
Πρόκειται για μια παράσταση που συνδυάζει μουσική, κίνηση και λόγο επί σκηνής. Αν σκεφτούμε ότι κάποιοι από εμάς είναι μουσικοί κι άλλοι είναι ηθοποιοί, θεωρητικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι μια δυσκολία είναι ότι δεν είμαστε όλοι στο ίδιο επίπεδο μουσικά και υποκριτικά και αυτό ίσως καθυστερούσε τη ροή του στησίματος της παράστασης. Από την άλλη πλευρά, όμως, αυτό μας έκανε να δεθούμε πάρα πολύ σαν ομάδα, διότι ο ένας βοηθούσε και κάλυπτε τις ανάγκες του άλλου. Κάπως έτσι καταφέραμε να γίνουμε όλοι μουσικοί και ηθοποιοί στην παράσταση αυτή.
Ο ρόλος του ξωτικού (ίσως αντιήρωα) ταιριάζει με τον χαρακτήρα σου και πώς οι μουσικές σπουδές σου συνδέονται με τον συγκεκριμένο ρόλο; (Δημήτρης Σκούρτης)
Δε θα το έλεγα ιδιαίτερα. Είμαι περισσότερο σπάταλος από το εν λόγω Ξωτικό σίγουρα!Επίσης, έχω μια συνήθεια να μοιράζομαι με τους γύρω μου τ' αγαθά. Στην πονηριά, εν τούτοις, κάπως μπορώ να ταυτιστώ…. Όχι, τελείως όμως! Οι μουσικές μου σπουδές συνδέονται με όλο το έργο, όχι μόνο με τον ρόλο μεμονωμένα. Είναι μια αμιγώς μουσική παράσταση, ένα έργο που θα μπορούσε να γραφτεί ολόκληρο σε μια παρτιτούρα. Ως μουσικός, συνεπώς, μπορώ να συνδεθώ εύκολα κι ευχάριστα με την ολότητα του έργου καθώς και με τον ρόλο του Ξωτικού μεμονωμένα! Ως τραγουδιστής, από την άλλη, οι σπουδές μου πάνω στο τραγούδι με βοήθησαν πολύ στο ν' αλλάζω συνέχεια τη φωνή μου, κατά τη διάρκεια του έργου, ανάλογα με την περίσταση.
Πόσο οι μουσικές σπουδές βοηθάνε έναν ηθοποιό που ασχολείται με το παιδικό θέατρο αλλά και το θέατρο στο σύνολό του; (Σελήνη Φιλιππιτζή)
Όπως η κίνηση έτσι και η μουσική παιδεία του ηθοποιού παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο σ' αυτό το επάγγελμα-τρόπο ζωής. Η μουσική είναι απ' τα πιο βασικά εργαλεία του, όχι μόνο για το παιδικό θέατρο αλλά ακόμα και για τη μελέτη ενός κειμένου-ρόλου, για τη φωνή του μέχρι και για την επικοινωνία του επάνω στη σκηνή μ' έναν συμπαίκτη και το λέω αυτό γιατί η μουσική σε μαθαίνει ν' ακούς και όταν ακούς τότε υπάρχει πραγματική επαφή κι επικοινωνία.
Ποιο είναι το πιο αστείο περιστατικό που έχει συμβεί σε παράσταση;(Χαρά Παπαμιχαλοπούλου)
Ένα πολύ αστείο περιστατικό συνέβη πρόσφατα σε παράσταση, όταν στη διάρκεια της δράσης λύθηκαν τα κορδόνια των παπουτσιών μου. Προσπαθώντας να χοροπηδήσω, τα πατούσα κι αυτά με τραβούσαν πίσω. Έτσι, ενώ έδινα ώθηση ψηλά, παρέμενα στο έδαφος. Ήταν πολύ αστεία εικόνα. Στη συνέχεια, παραπάτησα για τον ίδιο λόγο και προσέκρουσα σε βάση η οποία στηρίζει ένα από τα μουσικά όργανα της παράστασης, με αποτέλεσμα αυτό να κινδυνεύσει να πέσει στο έδαφος.
Διασκευή-τραγούδια-σκηνοθεσία:
Άννα Σεβαστή Τζίμα
Μουσική διδασκαλία, Μουσική διεύθυνση: Θωμάς Κινδύνης
Την Παραμυθένια Ορχήστρα αποτελούν οι:
Άννα Σ. Τζίμα, Βάγια Τσιμάρα, Δανάη Στεργίου, Δημήτρης Σκούρτης, Μαρία Ιωάννου, Σελήνη Φιλιππιτζή, Στεφανία Πολλάκη, Χαρά Παπαμιχαλοπούλου.
Τιμές εισιτηρίων: 10€ – Οικογενειακό
(3 άτομα +): 8€ – Ομαδικό και Μέλη
(10 άτομα +): 7€
Για όλη την οικογένεια, από 2 έως 102 ετών!
Διάρκεια: 60 λεπτά
Παραστάσεις: από 17 Φεβρουαρίου και κάθε Κυριακή στις 15.00 μ.μ. έως 5 Μαΐου
Θέατρο Μορφές Έκφρασης, Αλκμήνης 13,
Κ. Πετράλωνα
(απέναντι από το Μουσείο Μπενάκη στην οδό Πειραιώς)
Τηλ: 210 3464903 – 210 3464002
Προπώληση: Ticketservices, Public
Μείνετε σε επαφή μαζί μας στα social media:
facebook.com/morfesekfrasis.gr
twitter.com/morfesekfrasis
instagram.com/morfesekfrasis
youtube.com/Morfesekfrasis
Πληροφορίες/κρατήσεις για σχολικές παραστάσεις
Βλασία Βερβέρη
Τ: 6944 65 98 65
Επικοινωνία
Μαρία Αναστασοπούλου | Τ: 6948 04 67 12 | M: m.anastasopoul@gmail.com
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.