Αποκλειστική συνέντευξη στο Fairytales
H συγγραφέας Κασσιανή Τσιπρά-Σωτηρίου ανακαλύπτει το μαγικό χωριουδάκι της Λουλουδούπολης -όπου κατοικούν οι καλόκαρδες νεράιδες και η φαντασία του... Fairytales- και το μυστικό της ονειρεμένης ζωής δίπλα στη φύση και στα ζώα, με υγιεινή διατροφή και αληθινή διασκέδαση. Αν θέλετε να μάθετε πού βρίσκεται, εμείς ρωτήσαμε τις ίδιες τις νεράιδες, τη Μαριλένα, την Αντζελίνα και την Νταίζη και αρχίσαμε από τη... Θεσσαλία και την Ολλανδία!
Αν ζούσατε στη Λουλουδούπολη, ποιο λουλούδι και ποια νεράϊδα θα θέλατε να είσαστε και για ποιο λόγο; Πώς φαντάζεστε τη ζωή σας εκεί και πόσο διαφορετική θα ήταν από την αντίστοιχη τωρινή;
Αν ζούσα στη Λουλουδούπολη, θα ήθελα να ήμουν το κόκκινο αρωματικό τριαντάφυλλο. Όσο για το ποια νεράιδα, φυσικά η Αντζελίνα η νεραιδομαγείρισα, γιατί ταιριάζουμε σε όλα. Δουλεύουμε πολύ κι αξιοποιούμε τα προϊόντα της φύσης με τον ίδιο υγιεινό τρόπο. Η ζωή μου εκεί δε διέφερε από την τωρινή μου. Ζω σ' ένα μεγάλο κτήμα με πολλά καρποφόρα δένδρα, ζώα και πολλά λουλούδια.
Υπάρχουν νεράϊδες, σαν τη Μαριλένα, την Αντζελίνα και την Νταίζη, έστω στη φαντασία των μικρών παιδιών και δη των μικρών κοριτσιών και πώς αυτή εξελίσσεται (η φαντασία) στην εποχή της τεχνολογίας;
Βέβαια υπάρχουν. Τους αρέσει να υπάρχουν. Είναι όμορφες και ζουν σε όμορφα μέρη. Ξέρουν ότι δεν είναι αλήθεια, αλλά δεν τους νοιάζει. Δεν το ψάχνουν.
Είναι αθώα τα παιδιά αλλά και πολύ έξυπνα. Η τεχνολογία, σίγουρα, άλλαξε λίγο τη φαντασία. Από ρομαντική που ήταν πρώτα έγινε ρεαλιστική. Πάντα θα υπάρχει, γιατί αρέσει. Είναι ανάγκη, όμως, όλοι με τον τρόπο μας να βοηθήσουμε, ώστε το παιδικό βιβλίο να έχει περισσότερο χώρο στη ζωή του παιδιού. Άλλο είναι ένα παιδί να πάει στο κρεβάτι του με ένα βιβλίο κι άλλο με έναν υπολογιστή.
Υπάρχουν νεράιδες; Μα και βέβαια υπάρχουν, στην αγνή παιδική μας φαντασία! Ζουν στη Λουλουδούπολη, ένα πανέμορφο χωριουδάκι. Όπως κάθε άνοιξη, έτσι και φέτος θα συλλέξουν διάφορα άνθη για να κατασκευάσουν αρώματα και καλλυντικά και, λίγο καιρό αργότερα, θα μαζέψουν φρούτα για να φτιάξουν μαρμελάδες και κομπόστες. Το καλοκαίρι θα φέρει ανεμελιά, ως συνήθως, αλλά και μια μεγάλη πρόκληση γι’ αυτές. Οι νεράιδες, όμως, πάντα καταφέρνουν να αντεπεξέρχονται στις δυσκολίες της ζωής γιατί, πρωτίστως, αντιμετωπίζουν με σεβασμό τόσο την ίδια τη φύση, όσο και κάθε ζωντανό ον.
Τα φανταστικά αυτά πλάσματα, μέσα από την καθημερινότητά τους, μας διδάσκουν αξίες όπως η εργατικότητα, η συνεργασία, η συγχώρεση και η υπομονή, καθώς και σωστές συνήθειες όπως η φυσική διατροφή και η ουσιαστική διασκέδαση.
Τίτλος: Λουλουδούπολη
Συγγραφέας: Κασσιανή Τσιπρά-Σωτηρίου
Εικονογράφηση: Κασσιανή Τσιπρά-Σωτηρίου
Σελίδες: 40
Διαστάσεις: 23×22
ISBN: 978-960-468-281-2
Τι θα έκαναν σήμερα για να αντεπεξέλθουν στη συνθήκη της πανδημίας και του εγκλεισμού οι νεράϊδες και πώς θα γιόρταζαν το προσδοκώμενο τέλος της;
Οι νεράιδες της Λουλουδούπολης μας διδάσκουν αξίες, όπως η συνεργασία και η υπομονή. Εκεί δεν υπάρχει το εγώ αλλά το εμείς. Θα συνεργάζονταν για το καλό όλων, όπως κάνουν κάθε φορά στα δύσκολα. Θα τηρούσαν αυστηρά τους κανόνες για την αποφυγή της διασποράς της πανδημίας, σε αντίθεση με τους ανθρώπους που διακατέχονται από ατομισμό κι ανυπακοή. Εκείνες είναι υπάκουες. Θα αντιμετώπιζαν τον εγκλεισμό χωρίς γκρίνια. Θα αξιοποιούσαν τον χρόνο αυτό δημιουργικά. Μας διδάσκουν, επίσης, την ουσιαστική διασκέδαση. Βοηθάει στην καλή ψυχική υγεία.
Μετά από μία σκληρή εποχιακή δουλειά ή μια αναπάντεχη δύσκολη κατάσταση, όπως η ξηρασία που πέρασαν, διοργανώνουν μεγάλα πάρτι με τη βοήθεια όλων. Αυτά βοηθούν να ξεκουραστούν, να περάσουν όμορφα, αλλά και να επιβραβεύσουν τον εαυτό τους για την καλή δουλειά που έκαναν.
Ποια είναι η πιο «λουλουδένια» παιδική σας ανάμνηση από τη Μύρινα Καρδίτσας, τον τόπο καταγωγής σας;
Πολύ ωραία ερώτηση! Στη Θεσσαλία του Λαζάρου λένε τα κάλαντα μόνο τα κορίτσια. Μου άρεσε πολύ η προηγούμενη μέρα της προετοιμασίας. Την Παρασκευή το πρωί δεν πηγαίναμε στο σχολείο. Όλες οι Λαζαρίνες παίρναμε τα καλαθάκια μας, βελόνα και κλωστή και πηγαίναμε στα ολάνθιστα ανοιξιάτικα λιβάδια. Καθόμαστε κάτω με τραγούδια και γέλια όλο το πρωί. Μαζεύαμε λευκές μαργαριτούλες και κάναμε γιρλάντες και τις βάζαμε στα καλαθάκια μας. Όταν γυρίζαμε στο σπίτι, συνεχίζαμε το στόλισμα με λουλούδια του κήπου, όπως τριαντάφυλλα και βιολέτες. Η μέρα του Λαζάρου ήταν η πιο ωραία μέρα του χρόνου μέχρι τα δώδεκά μου.
Δύο υπέροχες γλυκές συνταγές, χωρίς ζάχαρη παρακαλώ, συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, στο βιβλίο. Mαρμελάδα με ξερά και φρέσκα φρούτα και νεραϊδοψωμάκια με σταφίδες. Πόσο εξωπραγματικές φαντάζουν για τις διατροφικές συνήθειες των περισσότερων παιδιών σήμερα, τις οποίες κατακλύζει η ζάχαρη και τα παράγωγά της;
Η υγιεινή διατροφή στη Λουλουδούπολη έχει πολύ μεγάλη αξία. Βοηθάει στην καλή υγεία τους. Βρήκαν τρόπους να αντικαταστήσουν τη ζάχαρη, χρησιμοποιώντας ξερά φρούτα και συμπυκνωμένο χυμό σταφυλιού, τα οποία δίνουν την ίδια γλυκύτητα.
Στις κακές διατροφικές συνήθειες των παιδιών, υπεύθυνη είναι η οικογένεια. Όταν το ψυγείο είναι γεμάτο από τυποποιημένους χυμούς με ζάχαρη χωρίς καθόλου βιταμίνες, αντί του φρέσκου φυσικού χυμού και τα ντουλάπια γεμάτα από προϊόντα ζάχαρης, λογικό είναι να εθιστούν.
Δεν μπορείς ξαφνικά να πεις σε ένα παιδί απαγορεύεται. Θα φέρεις το αντίθετο αποτέλεσμα. Χρειάζεται να αλλάξει διατροφή όλη η οικογένεια, πράγμα δύσκολο όχι όμως κι ακατόρθωτο. Στα παιδιά που δεν τρώνε προϊόντα ζάχαρης, δεν είναι ανάγκη να είναι τελείως απαγορευτικό. Σε ένα πάρτι ή σε μια παρέα με φίλους, μπορούν να κάνουν την εξαίρεση. Αρκεί η καθημερινή τους διατροφή να είναι εντάξει.
ΚΕΡΔΙΣΕ TO!
Ποια είναι η σχέση των παιδιών των σύγχρονων μεγαλουπόλεων με τη φύση και τα ζώα και πώς την αντιπαραβάλλετε με την αντίστοιχη δική σας ως παιδί;
Όλα τα παιδιά αγαπάνε τη φύση και τα ζώα. Το βλέπουμε κάθε φορά που έρχονται σε επαφή μαζί τους. Θα μπορούσαν να έχουν μια καλύτερη σχέση μαζί τους, αρκεί οι γονείς τους να το θελήσουν. Να διοργανώνουν συχνές εξορμήσεις στη φύση, επισκέψεις σε ζωολογικά πάρκα αλλά και παραμονές σε μεγάλες επισκέψιμες φάρμες. Εκεί θα έρχονται σε άμεση επαφή με τα ζώα, θα μάθουν να τα φροντίζουν, να φάνε προϊόντα ημέρας και να καταλάβουν τις αντιδράσεις τους.
Έζησα τα παιδικά μου χρόνια σ' ένα χωριό στο θεσσαλικό κάμπο. Είχαμε στο σπίτι μας πολλά ζώα, μικρά και μεγάλα. Είχαμε καθημερινή επαφή μαζί τους. Τα ταΐζαμε, τα ποτίζαμε και τα πηγαίναμε στα λιβάδια για βοσκή. Τα αγαπούσαμε πολύ.
Τώρα άλλαξαν τα πράγματα και στα χωριά. Δεν υπάρχουν πολλά ζώα. Η τεχνολογία μπήκε για τα καλά και στα παιδιά των χωριών. Τον ελεύθερο χρόνο τους τον αφιερώνουν στον υπολογιστή. Σίγουρα, όμως, η ζωή των παιδιών στο χωριό είναι πολύ διαφορετική από τα παιδιά των μεγαλουπόλεων.
Tι σημαίνουν για ένα παιδί σήμερα έννοιες και αξίες, όπως συνεργασία, συγχώρεση και υπομονή, που πραγματεύεται, μεταξύ άλλων, το παραμύθι σας «Λουλουδούπολη»;
Είναι αναγκαίο να μάθουμε τα παιδιά από μικρά να συνεργάζονται, να συγχωρούν και να αντιμετωπίζουν με υπομονή τα δύσκολα. Αυτές είναι τρεις αξίες οι οποίες θα διαμορφώσουν τον χαρακτήρα τους και θα τα βοηθήσουν στη ζωή τους.
Χρειάζεται να μάθουν από τις πρώτες τάξεις του σχολείου να δουλεύουν ομαδικά. Η δουλειά γίνεται πιο ευχάριστη, πιο γρήγορη και το αποτέλεσμα καλύτερο. Η συγχώρεση δεν βοηθάει μόνο αυτόν που έκανε την κακή πράξη να γίνει καλύτερος και να μην το ξανακάνει, αλλά ελευθερώνει αυτόν που συγχωρεί από το γιατί και του δίνει μεγάλη χαρά για την πράξη του. Είναι πολύ σπουδαίο ένα παιδί να μάθει να μην κρατάει κακία μέσα του. Έχει καλύτερη ψυχική υγεία. Η υπομονή στα δύσκολα θα το βοηθήσει στη λύση των προβλημάτων του πιο εύκολα και πιο ανώδυνα.
Ζωγραφίζετε, μεταξύ άλλων και φιλοτεχνείτε διακοσμητικά αντικείμενα εσωτερικών και εξωτερικών χώρων. Πώς προέκυψε η συγγραφή και μάλιστα παιδικού παραμυθιού; Ποιο, τελικά, λειτουργεί περισσότερο ψυχοθεραπευτικά; Σε ποιο μέρος της Ελλάδας και του εξωτερικού θα ταίριαζε η ζωγραφική απεικόνισή της;
Αγαπώ πολύ τα καλλιτεχνικά. Λατρεύω τα όμορφα πράγματα γενικά, τα ιδιαίτερα, τα μοναδικά. Από μικρό παιδί, από το γυμνάσιο, άρχισα να φτιάχνω τα ρούχα μου, γιατί ήθελα να έχουν το δικό μου σχέδιο. Αργότερα ασχολήθηκα με την κατασκευή διάφορων διακοσμητικών αντικειμένων μέσα στο σπίτι, στην αυλή και στον κήπο. Διάλεγα πάντα δύσκολα σχέδια. Η θέλησή μου και η υπομονή, ήταν τόσο μεγάλη που τα έφτανα σε επαγγελματικό επίπεδο. Η ζωγραφική ήρθε αργότερα. Έκανα και μαθήματα στο εργαστήρι τέχνης του Δήμου. Έφτιαξα αρκετά έργα για μένα, για φίλους και συγγενείς.
Όταν ήταν μικρά τα παιδιά μου, τους έλεγα παραμύθια που τα έβγαζα εκείνη τη στιγμή από το μυαλό μου. Δεν πέρασε, πάντως, ποτέ από το μυαλό μου να γράψω. Αυτό ήρθε τελευταία, όταν ήταν μικρή η εγγονή μου. Αγαπούσε πολύ τα ζώα του κτήματος, τα έδινε ονόματα και σκάρωνε ιστορίες με ήρωες τα ίδια. Έκανε εικόνες κι επειδή δεν ήξερε ακόμα να γράφει, υπαγόρευε σε εμένα τα κείμενα και τα έγραφα. Έτσι μπήκε η ιδέα της συγγραφής του παιδικού βιβλίου.
Ψυχοθεραπευτικά λειτουργεί καλύτερα το βιβλίο. Μου δίνει τη χαρά να ξέρω ότι προσφέρω κάτι κι εγώ στα παιδιά κι ενθουσιάζομαι με την ιδέα να το κρατούν στα χέρια τους παιδικά χεράκια.
Η ζωγραφική απεικόνιση της Λουλουδούπολης
στην Ελλάδα θα ταίριαζε στην πατρίδα μου, τη λίμνη Πλαστήρα. Είναι πολύ όμορφα. Όσο για το εξωτερικό, σε μια λουλουδένια χώρα, όπως είναι η Ολλανδία.
Περισσότερα για τις εκδόσεις μπορείτε
να δείτε εδώ!
«Κάθε δημοσιογράφος έχει ένα βιβλίο μέσα του, που είναι ένα εξαιρετικό μέρος γι’ αυτό». (Russell Lynes, Αμερικανός ιστορικός τέχνης). Εργαστήκατε στον ιδιωτικό (ως δημοσιογράφος) και δημόσιο τομέα επί σειρά ετών. Σχολιάστε και αιτιολογήστε.
Παράλληλα με τις Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο, σπούδαζα και δημοσιογραφία στον Όμηρο, στη μοναδική σχολή που υπήρχε την εποχή εκείνη. Άρχισα να δουλεύω πριν ακόμα τελειώσω τις σπουδές μου. Μου άρεσε πολύ σαν επάγγελμα.
Για κακή μου τύχη, με τον ερχομό της δικτατορίας, όλα άλλαξαν στη δημοσιογραφία. Έκλεισαν περιοδικά κι εφημερίδες κι όλα ήταν σχεδόν υποβαλλόμενα. Αργότερα αποφάσισα με τον άνδρα μου, τότε αρραβωνιαστικό μου, με την ευκαιρία ενός διαγωνισμού που έκανε το δημόσιο, να δώσουμε εξετάσεις. Έτσι το όνειρο της δημοσιογραφίας χάθηκε. Δεν ξαναγύρισα πίσω.
Ορίζεστε... Υπουργός Παιδείας στη Λουλουδούπολη! Ποια τρία πρώτα πράγματα θα φτιάχνατε για τα σχολεία της πολιτείας και τους μικρούς και μεγάλους μαθητές;
Αυτό που έχει μεγαλύτερη αξία στη ζωή των παιδιών είναι η ψυχική τους υγεία και λιγότερο οι πολλές γνώσεις. Είχα την τύχη στη σχολή Δημοσιογραφίας να διδαχθώ το μάθημα των ανθρωπίνων σχέσεων. Παρόλο που ήμουν μεγάλη, με βοήθησε αρκετά.
Το πρώτο, λοιπόν, πράγμα που θα έκανα, θα ήταν να καθιερώσω το μάθημα των ανθρωπίνων σχέσεων στο σχολείο από το νηπιαγωγείο μέχρι το Λύκειο. Κάθε χρόνο διαφορετικό βιβλίο, γιατί οι σχέσεις των παιδιών αλλάζουν με την ηλικία. Το σχολείο και η οικογένεια διαμορφώνουν τη συμπεριφορά των παιδιών από τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Πολλές οικογένειες και για διάφορους λόγους δεν μπορούν. Το σχολείο μπορεί να βρει τρόπους να το κάνει. Τα παιδιά που δέχονται κακές συμπεριφορές, χάνουν την αυτοπεποίθησή τους και γίνονται δυστυχισμένα στη ζωή τους.
Θυμάμαι παραδείγματα του καθηγητή μου να κάνουν ακραία πράγματα για να πάρουν εκδίκηση. Θα αγκάλιαζαν τα παιδιά με ιδιαιτερότητες, θα τα αγαπούσαν και θα το θεωρούσαν φυσιολογικό.
Το δεύτερο, πάλι, θα είχε ψυχοθεραπευτικό χαρακτήρα. Θα καθιέρωνα περισσότερες ψυχαγωγικές εκδηλώσεις. Θα τους χάριζα μία μέρα το μήνα να διοργανώνουν μια γιορτή, όπως τη θέλουν με τη συνεργασία, βέβαια, των αντίστοιχων εκπαιδευτικών. Χρειάζονται περισσότερα πολιτιστικά δρώμενα στις τέχνες γενικά μέσα στο σχολείο. Θα καθιέρωνα, μάλιστα, βραβεία για να προκαλέσω το ενδιαφέρον. Έτσι το σχολείο θα έδινε την ευκαιρία να αναδειχθούν ταλέντα.
Τέλος, θα δούλευα μαζί με ειδικούς μελετώντας τα καλύτερα συστήματα του κόσμου για να απαγκιστρώσω από το άγχος των εισαγωγικών εξετάσεων για τα Πανεπιστήμια, παιδιά και γονείς. Όχι να τις καταργήσουμε, αλλά να τις κάνουμε πιο ήπιες. Όλα για την καλή ψυχολογία των παιδιών για να αντιμετωπίσουν τη ζωή με πιο θετικό τρόπο.
Νικος Κολίτσης
(Αρχισυντάκτης)
Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής (Τμήμα Φιλολογίας-ΑΠΘ),
με μεταπτυχιακό στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.
Αριστούχος Δημοσιογραφίας, με σπουδές Φωτογραφίας.
Συγγραφέας, κριτικός θεάτρου (για παιδιά & ενήλικες), κινηματογράφου & λογοτεχνίας, με συνεργασίες
με έντυπο-ηλεκτρονικό τύπο πανελλαδικά
Διαβάστε ακόμα:
Ο Παρφές, ένα σύγχρονο παραμύθι για τον σχολικό εκφοβισμό!
Συγγραφέας: Σοφιάννα Παϊδούση
Ηλικία: από 4 ετών
Σελίδες: 80
Είδος: Print Book, Fairytale, Picture book, full color
Τόπος & Χρόνος έκδοσης: Αθήνα, Ιούλιος 2019
Παραγγείλτε το βιβλίο του Παρφέ, στη μοναδική τιμή των 9,99 € και κερδίστε αυτόματα:
↝Το αντίστοιχο eBook του Παρφέ, (αξίας 4.90 €)
↝Την ηχογραφημένη αφήγηση της ιστορίας (αξίας 1 €)
↝Ιδιόχειρη αφιέρωση της συγγραφέα
→Super προσφορά:
Τα δύο βιβλία 18 €, τα τρία 24€!!!
Για παραγγελίες στο: Facebook: @oparfes
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ για το βιβλίο (κριτικές & συνεντεύξεις):
https://oparfes.blogspot.com
Για να δείτε το ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ:
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.