Οι διαβολογυναίκες

Θέατρο Τζένη Καρέζη

Κριτική Θεατρικής παράστασης

15 Απριλίου 2018

Τoυ δημοσιογράφου Νίκου Κολίτση

«Έγκλημα χωρίς πτώμα δεν υπάρχει»

H official θεατρική χρονιά έχει θεωρητικά τελειώσει, αλλά τα πιο κρίσιμα γκολ σημειώνονται πάντα στις καθυστερήσεις ενός αγώνα και αυτό το ξέρουν καλά στο Θέατρο «Τζένη Καρέζη», παρουσιάζοντας το κλασικό φιλμ-νουάρ «Les Diaboliques» (1955), του Ανρί-Ζορζ Κλουζό - Ζερόμ Τζερονιμί (βασισμένο στη νουβέλα «Celle qui n'était plus», «Εκείνη που δεν ήταν πια», των Πιερ Μπουαλώ και Τομά Ναρσεζάκ). 

«Η φασαρία θέλει και κόσμο, εγώ πώς να την κάνω μέσα στη νύχτα μόνη;»

«Μια γυναίκα είναι δεμένη, όσο ζει ο άντρας της»

Η πρώτη θεατρική μεταφορά των «Διαβολογυναικών», ταυτίζεται συμβολικά με την πρώτη θεατρική σύμπραξη της Μαρίας Καβογιάννη και της Καίτης Κωνσταντίνου, οι οποίες υποδύονται τους ρόλους που έπαιξαν στην αντίστοιχη ταινία, η Σιμόν Σινιορέ και η Βέρα Κλουζό.

Στη Γαλλία του 1955. Ένα οικοτροφείο αρρένων. Η τάξη και η ηθική καλά κρατεί, αλλά τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Δύο γυναίκες, η σύζυγος Κριστίν κι η ερωμένη Νικόλ αποφασίζουν να συνεργαστούν, προκειμένου να δολοφονήσουν τον άνθρωπο που τους κάνει τη ζωή αφόρητη. Ο Μισέλ, ένας δεσποτικός άντρας, τις κακοποιεί σε τέτοιο βαθμό που η δολοφονία του για τις δυο γυναίκες φαίνεται να είναι η μόνη λύση. Ένα ανατρεπτικό θρίλερ μυστηρίου, ένα παιχνίδι θανάτου για τρείς, ένα παιχνίδι αγωνίας για όλους.

Η παράσταση κατηγοριοποιείται στα ψυχολογικά θρίλερ και πραγματεύεται μια αστυνομική ιστορία στο Παρίσι. Θεματικά αναφέρεται στη χειραγώγηση, την ενοχή και τη συνενοχή -γεμάτη αυξομειώσεις έντασης, σασπένς και αναπάντεχες ανατροπές-, με φόντο την αθωότητα και την αμαρτία μιας κοινωνίας που νοσεί και αναζητά ενόχους και θύματα. 

«Πού ακούστηκε άνδρας να τρέχει πίσω από τη γυναίκα του;»
«Το διαζύγιο και ο γάμος θέλουν δύο»

Από την ευαισθησία της Νικόλ (συζύγου), ως το δυναμισμό της Κριστίν (ερωμένης), ξετυλίγεται το κουβάρι ενός σατανικού σχεδίου φαινομενικής λύτρωσης από τον τυραννικό άντρα, που διευθύνει το ιδιωτικό σχολείο «Δελασάλ», στα περίχωρα του Παρισιού και εξουσιάζει τις ζωές τους, εν μέσω συζυγικής απιστίας και ερωτικής προδοσίας, καταλήγοντας από το τέλειο έγκλημα στον απόλυτο εφιάλτη. 

Highlights: η τελευταία εξαιρετική σκηνή, που ολοκληρώνει το έργο, η ατμοσφαιρικότητα και η dark wave αισθητική της παράστασης, που επιτείνει η ακουστική του θεάτρου, η στιγμή που η ερωμένη σκούπιζε τα δάκρυα από τα μάτια της απατημένη συζύγου, το μπαούλο, λίγο πριν την πισίνα… 

«Η αγάπη δε σκέφτεται κακό για τους άλλους»

«Εσύ γιατί δε μας μιλάς; -Μου έφαγε η γάτα τη γλώσσα»

Σκηνοθεσία: 

• η σκηνοθετική απόδοση του Πάρι Μέξη, (που αναλαμβάνει και τη σκηνογραφία, όντας ο ίδιος και σκηνογράφος), τείνει να εξυπηρετεί, με αξιοπρεπή τρόπο, την υπόθεση ενός έργου, που έχει ρυθμό και σπονδυλωτή ανάπτυξη, παρά το γεγονός ότι -προϊούσης της δημοσιογραφικής θεατρικής εμπειρίας-, γίνεται σχετικά προβλέψιμο, από ένα σημείο και μετά

• η αφήγηση της Κριστίν στον αστυνομικό επιθεωρητή, οδηγεί, μη γραμμικά, την εξέλιξη και τη δράση του έργου, σ’ ένα σκηνοθετικό στήσιμο με ευρεία χρήση ηχητικών εφέ και ενδιάμεσων off stage σκηνών, που αποδίδονται φωνητικά από τους ίδιους τους ηθοποιούς και λειτουργεί αποτελεσματικά

«Το αλμυρό νερό είναι η θεραπεία για όλα»

«Το ουίσκι είναι ο βασιλιάς των αποσταγμάτων»

Ηθοποιοί: Μαρία Καβογιάννη, Καίτη Κωνσταντίνου, Νίκος Αρβανίτης, Σωτήρης Τσακομίδης, Δημήτρης Λιόλιος  & ο νεοεμφανιζόμενος Μιχάλης Προσπαθόπουλος

• οι πρωταγωνίστριες (Μαρία Καβογιάννη & Καίτη Κωνσταντίνου), αποτινάσσουν, σ’ ένα βαθμό, τους τηλεοπτικούς τους εαυτούς και μπορεί να μην απογειώνουν τους χαρακτήρες που υποδύονται, διαθέτουν, όμως, βάθος και ποικιλία συναισθηματικών αποχρώσεων, έστω και μονοδιάστατης οπτικής ορισμένες φορές

• η θεατρική σχέση των δύο γυναικών-πρωταγωνιστριών, καθίσταται θεατρικά ενδιαφέρουσα, με την πρώτη -ούσα υπέρ άνω υποψίας σε μέγιστο βαθμό-, να διακρίνεται και για τα συναισθηματικά της ξεσπάσματα, την ίδια στιγμή που η δεύτερη,-όντας σε ολική επαναφορά από τα τηλεοπτικά «Εγκλήματα»-, με περισσή αυστηρότητα, ως καθηγήτρια χημείας, μοίραζε, μ’ επιτυχία και κωμικές πάσες, διανθίζοντας την αμφίπλευρη τραγικότητα όλων

• ο, «Μισέλ», Νίκος Αρβανίτης, στο ρόλο του Διευθυντή ενός ιδιωτικού σχολείου, στο οποίο… επ’ ουδενί δε θα θέλαμε να είμαστε καθηγητές ή μαθητές του, αποτυπώνει ολοκληρωμένα τη διπολικότητα του χαρακτήρα του, με μαεστρία και εναλλαγές, ειδικά για όσους και όσες δεν έχουν δει την κινηματογραφική ταινία

• ελπιδοφόρα η παρθενική εμφάνιση του μαθητή Μιχάλη Προσπαθόπουλου, σ’ ένα πολυποίκιλο ρόλο…κλιμακούμενης μυστηριακής ανάτασης

• ο αστυνομικός επιθεωρητής Φισέτ, που υποδύεται ο Σωτήρης Τσακομίδης και ο δουλικός επιστάτης, Δημήτρης Λιόλιος, πλάθουν χαρακτήρες με εξαιρετική απόδοση, με τον πρώτο να ξεχωρίζει και για την κινησιολογία του

Iδανικό Soundtrack: 

«Πάντα στα μισά του έρωτα βγαίνει ο δολοφόνος 

και γυρνά σαν ίσκιος κλαίγοντας, όταν μ' αγαπάς»

«Στα Μισά Του Έρωτα Βγαίνει Ο Δολοφόνος» - Γιώργος Νταλάρας, Ελένη Τσαλιγοπούλου, 2018 (Στίχοι: Ελένη Φωτάκη Μουσική:Γιώργος Καζαντζής)

Moυσική, Κοστούμια, Σκηνικά, Φώτα: 

• το λιτό βασικό σκηνικό εσωτερικού χώρου, παραμένει αμετάβλητο, σ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης, με την ενδιάμεση πόρτα ν’ ανοιγοκλείνει δημιουργώντας δεύτερα επίπεδα δράση και με την πισίνα στο βάθος να σφραγίζει το τελετουργικό του εγκλήματος

• τα κοστούμια υπηρετούν την εποχή και τους χαρακτήρες με καλαίσθητο τρόπο

• οι ηχητικοί σχεδιασμοί… επί σχολικού χάρτου και οι υποβλητικοί φωτισμοί, συνθέτουν και επιτείνουν την απαιτούμενη ατμοσφαιρικότητα ενός αστυνομικού θρίλερ  

«Το μυαλό δεν έχει φύλο»

«Η λογική καθοδηγεί μόνο ένα κομμάτι του ανθρώπου, τα υπόλοιπα τα καθοδηγούν τα πάθη, καλά ή κακά»

More things to do: 

• είναι γεγονός αναμφισβήτητο -και δε θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε, με κάθε ευκαιρία- ότι συνιστά δημοσιογραφικό ατόπημα η όποια σύγκριση μιας θεατρικής παράστασης με το πρωτόλειο κινηματογραφικό της αποτύπωμα, λαμβάνοντας υπόψη -ειδικά με βάση τα ελληνικά δεδομένα- τη δυσκολία μεταφοράς στο θεατρικό σανίδι σε κάθε περίπτωση

«Δεν είναι τίποτα άλλο ο κόσμος, κόλαση και παράδεισος»

Βonus tips: 

• τη διασκευή του έργου υπογράφουν η Σάρα Γανωτή και ο Νίκος Σταυρακούδης, ένα ντουέτο με πολλές πρόσφατες τηλεοπτικές επιτυχίες στο ενεργητικό του

• το έργο ξεκίνησε σκηνοθετικά από τον Τάκη Τζαμαργιά, πριν την αναλάβει τελικά ο Πάρις Μέξης

Credits: 
• στην υπεύθυνη επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων της παράστασης, Άννα Γιώτη για την άμεση ανταπόκριση

ΗΘΟΠΟΙΟΙ

Μαρία Καβογιάννη

Καίτη Κωνσταντίνου

​Νίκος  Αρβανίτης, 

Σωτήρης Τσακομίδης,  Δημήτρης Λιόλιος 

Μιχάλης Προσπαθόπουλος

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σενάριο: Ανρί-Ζορζ Κλουζό - Ζερόμ Τζερονιμί (βασισμένο στη νουβέλα των Πιερ Μπουαλώ και Τομά Ναρσεζάκ)

Θεατρική Διασκευή: Σάρα Γανωτή – Νίκος Σταυρακούδης

Σκηνοθεσία – Σκηνογραφία: Πάρις Μέξης

Σχεδιασμός Ήχου: Κατερίνα Βάμβα

Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιώργος Τέλλος – Lighting Art

Σχεδιασμός Κοστουμιών: Πάρις Μέξης – Βιβέτα Στρατηγού

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ειρήνη Κότσιφα

Βοηθός Σκηνογράφου: Κάτια Κουμαριανού

Παραγωγή: People Entertainment Group

Δημόσιες Σχέσεις – Επικοινωνία : Pure – Άννα Γιώτη 

ΘΕΑΤΡΟ «ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ»

Διεύθυνση: Ακαδημίας 3, Αθήνα 106 71

Τηλέφωνο: 21 0363 6144

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

 20 ευρώ / 15 ευρω μειωμένο (φοιτητές, ανέργοι, άνω των 65) ειδικές τιμές για γκρουπ

ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:

Τετάρτη 20.00

Πέμπτη 21.00

Παρασκευή 21.00

Σάββατο 18.00 & 21.00

Κυριακή 19.00