Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες

«O γύρος του κόσμου σε 80 μέρες»

«Λύχνος Τέχνης & Πολιτισμού»

Κριτική Θεατρικής παράστασης

19 Μαΐου 2018

Τoυ δημοσιογράφου Νίκου Κολίτση

«Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες», του Ιουλίου Βερν, μπορεί να στοίχειωσε, σ’ ένα βαθμό, την παιδική μας ηλικία, ως βιβλίο και ταινία, αλλά ακόμα και σήμερα μοιάζει σχεδόν ανέφικτο να πραγματοποιήσουμε αυτό το ταξίδι, ελέω και… Fairytales, τουλάχιστον με τις επιδόσεις του αγαπημένου μας ήρωα, Φιλέα Φογκ, οπότε προσγειωθήκαμε με το αερόστατο στη θεατρική σκηνή «Λύχνος Τέχνης & Πολιτισμού» στο Γκάζι, για ένα περιπετειώδες μάθημα γεωγραφίας και ιστορίας.

«Στο Λονδίνο δε συνηθίζουνε 

να τρομάζουνε ελέφαντες»

Πολύτιμοι συνοδοιπόροι του πολυταξιδεμένου ήρωα των παραμυθιών, Φιλέα Φογκ, την εποχή του σιδηρόδρομου, πολύ πριν τον ερχομό των αεροπλάνων, καθίστανται -με συνοδευτικό όχημα τη μουσική, το χορό και το τραγούδι- ο υπηρέτης Πασπαρτού, μια πριγκίπισσα και φυσικά όλοι οι μικροί και μεγάλοι φίλοι που συμμετέχουν με ποικίλους τρόπους στην παράσταση, με ευγενές πάντα κίνητρο τη θετική έκβαση ενός ταξιδιωτικού στοιχήματος. 

Τα χρόνια της δεκαετίας του 1870, ο Φιλέας Φογκ, ένας Εγγλέζος τζέντλεμαν, έβαλε στοίχημα όλη την περιουσία του ότι μπορούσε να πραγματοποιήσει το γύρο του κόσμου σε ογδόντα ημέρες. Με τη συνοδεία του υπηρέτη του, του πιστού Πασπαρτού, ξεκίνησε αυτή την τρελή περιπέτεια η οποία θα τον κάνει ν’ ανακαλύψει χώρες ελάχιστα γνωστές, ν’ αντιμετωπίσει πολλούς κινδύνους και να σώσει μια πριγκίπισσα η οποία θα γίνει τελικά γυναίκα του. Οι δυο ατρόμητοι ταξιδιώτες μας βρίσκονται τώρα πάνω σ’ ένα τρένο που διασχίζει ολοταχώς την ινδική χερσόνησο.

Ο συγγραφέας Ιούλιος Βερν, άλλωστε, στο γύρο του κόσμου, παραμένει μοντέρνος, σαν μια πρώτη εκδοχή επιστημονικής φαντασίας σε πιο προχωρημένη έκδοση και διδάσκει την έννοια και την αξία του χρόνου στη ζωή μας, παράλληλα με την καλλιέργεια της φιλίας, της αλληλεγγύης και του ομαδικού πνεύματος, μέσα από ένα γαλαξία λαών και πολιτισμών.

Κανείς δεν παρεμβαίνει από… αέρος ή εδάφους, παρά μόνο ο ανθρώπινος παράγοντας, στο μέτρο του εφικτού και όλα μοιάζουν απόλυτα ρεαλιστικά. Αυτό είναι και το πιο εντυπωσιακό, ότι, δηλαδή, η τέχνη αξιοποιεί το ρεαλισμό για να κάνει το απίστευτο πιστευτό.

Highlights: η ενεργητική συμμετοχή των παιδιών στην πλοκή του έργου, η επί σκηνής εκμάθηση (και επανάληψη) της ώρας, με τρία παιδιά να κάνουν τους δείκτες σε αυτοσχέδιο πολύχρωμο ρολόι, η αναζήτηση του… κρυμμένου θησαυρού (σφραγίδες) από μικρούς και μεγάλους στην αυλαία (όσο κι αν «ξεβόλεψε», κυριολεκτικά και μεταφορικά, ορισμένους συνοδούς, που είχαν βυθιστεί στα κινητά τους, ως είθισται σε πολλές περιπτώσεις), ο «Ρούλης, Τούλης, χορευταρούλης, ο τραγουδιστούλης», ο απολαυστικός Πασπαρτού, τα παιδιά που είχαν έρθει να δουν την παράσταση για δεύτερη φορά και «πρόδιδαν» τη συνέχεια, οι μουσικοί αυτοσχεδιασμοί από την… παιδική «κερκίδα», η ευγένεια και το χαμόγελο των ηθοποιών, που περίμεναν καρτερικά στη σκηνή για να χαιρετήσουν και να φωτογραφηθούν με όλες και όλους -με ειδική special «αεροστατική» φωτογράφιση για χάρη του Fairytales-, το video wall με τα video effects σ’ ένα πανοραμικό γεωγραφικό οδοιπορικό, το κολλητικό ρεφρέν: «έχω ένα μικράκι ελεφαντάκι τετρακόσια είκοσι κιλά…», που ακούστηκε πολλάκις από τα χείλη όλων και αποτέλεσε το απόλυτο hit single, (σ.σ. εξακολουθεί ν’ αποτελεί ένα από τα ομορφότερα και εθιστικότερα σύγχρονα τραγούδια για παιδιά), τα ψεύτικα νομίσματα κάτω από τα καθίσματα, που φρόντισαν να βρουν σε χρόνο dt οι μικροί εξερευνητές-θεατές για τη συνέχιση της παράστασης, η ατάκα «ελάτε να κάνουμε τη μεγαλύτερη υπόκλιση που έγινε ποτέ», στο τέλος της παράστασης, με όλο το εκλεκτό παιδικό ακροατήριο on stage, ο διαδραστικός χαρακτήρας της παράστασης και ο πολυπολιτισμικός προσανατολισμός της  

Κείμενο-Σκηνοθεσία:  Θοδωρής Κατσαρός & Νίκος Λημνιός 

Ηθοποιοί: Κώστας Παντελιάς, Στέλλα Δημάκη & Θοδωρής Κατσαρός

Iδανικό Soundtrack:

«Έχω ένα μικράκι ελεφαντάκι 

Τετρακόσια είκοσι κιλά 

Τρώει εφτά κασόνια μακαρόνια 

Κι όλο κάνει τούμπες και γελά 

Όταν ανεβαίνει στην τραμπάλα 

Με πετάει ψηλά στον ουρανό 

Κι όποτε βουτάει στην πισίνα 

Φεύγει από μέσα το νερό…»

Φοίβος Δεληβοριάς - «Το Ελεφαντάκι» από το δίσκο «Ο Τεμπέλης Δράκος και άλλες ιστορίες...», 2017

Μουσική-Στίχοι: Γιώργος Χατζηπιερής

Moυσική, Κοστούμια, Σκηνικά, Φώτα: 

• λίγες αυτοσχέδιες κατασκευές αντί σκηνικών, με low budget κοστούμια και accessories, με περιορισμένα φώτα και έμφαση στο video wall,  συνέθεταν τον κεντρικό πυρήνα της παράστασης στα περιφερειακά της μέσα

More things to do: 

• η έλλειψη μουσικής στο διάλειμμα μπορεί να γλίτωσε από το ανεξέλεγκτο κυνήγι… μαγισσών, εντός εκτός και επί ταυτά της σκηνής, αλλά είναι απαραίτητο συστατικό καλλιέργειας θεατρικής (και μουσικής) κουλτούρας, όταν επιλέγεται με όρους ποιότητας και ταιριάζει με το ύφος της εκάστοτε παράστασης και κρίνεται αναγκαίο να μην παραλείπεται

Βonus tips: 

• Εκτέλεση Παραγωγής: Εταιρία Θεάτρου «W.T.F – ACT»,

L & S Υπηρεσίες Θεατρικού Θιάσου

• η παράσταση απευθύνεται σε ηλικίες 2-8 ετών, με διάρκεια 70 λεπτά (με διάλειμμα) 

Credits: 

• τα μυθιστορήματα του Ιουλίου Βερν... μεταφράστηκαν σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Οι ταξιδιωτικές ιστορίες του σε θάλασσες, σε στεριές και αέρα «προέβλεπαν» κάποια από τα σύγχρονα κατορθώματα του ανθρώπου, που τότε φαίνονταν απίστευτα: για παράδειγμα, τα ταξίδια στον αέρα με αεροπλάνα και διαστημόπλοια ή με υποβρύχια στο βυθό της θάλασσας. Στο σύγχρονο κόσμο έχουν γίνει πραγματικότητα, αλλά τα βιβλία του Βερν συνεχίζουν να συναρπάζουν! Το βιβλίο του «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες» ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία του σε πωλήσεις και το πιο πολυδιασκευασμένο στο θέατρο. 

Λύχνος τέχνης & πολιτισμού, Χαλκιδικής 83 & Ιερά Οδός 59, Γκάζι