Monday, July 9, 2018

Ο θησαυρός των Στρουμφ

«Ο θησαυρός των Στρουμφ»

Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Πάρκου Κατερίνης

Κριτική Θεατρικής παράστασης

 Ioύλιος 2018


Τoυ δημοσιογράφου Νίκου Κολίτση

Οι πιο διάσημοι μπλε μικροσκοπικοί ήρωες των παιδικών μας χρόνων, τα  λατρεμένα Στουμφάκια, έκαναν καλοκαιρινή στάση στην Κατερίνη, αναζητώντας το μεγάλο θησαυρό και αφορμής δοθείσης, το… ΣτρουμφοFairytales, πήρε τα σύνεργα της ανασκαφής και έσπευσε να βοηθήσει στην ανεύρεσή του. Πολύτιμος συμπαραστάτης στάθηκε το θέατρο «Παιδικό Δελφινάκι», σ’ έναν από τους πολλούς σταθμούς της περιοδείας του στην ελληνική επικράτεια, μέχρι επιτέλους να κατορθώσουν τα Στρουμφάκια να βρουν τον πολυπόθητο θησαυρό και μ’ αυτόν τον τρόπο «να εκπληρώσουν τα όνειρά τους (να σταματήσουν τους πολέμους, να προστατεύσουν τα ζώα και να κάνουν τη γη μας καταπράσινη»). 


«Για μένα ο μεγαλύτερος θησαυρός του κόσμου είναι ένα αναπαυτικό κρεβατάκι»
«Πότε θα κοιμηθούμε; Όταν σκέφτομαι κοιμάμαι»


Ο συνήθης ύποπτος πάντως, ο Δρακουμέλ -έστω και χωρίς την Ψιψινέλ-, στέκεται εμπόδιο στην πραγματοποίηση του μεγαλόπνοου σχεδίου τους, μέχρι τελικά ν’ ανακαλύψουν όλοι μαζί ότι ο μεγαλύτερος θησαυρός του κόσμου είναι τα παιδιά.
Η νέα περιπέτεια, λοιπόν, για παιδιά και… όσους νιώθουν ακόμη παιδιά, οργανώνεται από το Αθηναϊκό Θέατρο «Παιδικό Δελφινάκι» -με τριαντακονταετή εμπειρία στο δισάκι του-, που στο πλαίσιο της καλοκαιρινής του περιοδείας -με πέντε συνολικά παιδικές παραστάσεις στη χρονιά-, ζωντανεύει τα Στουμφάκια -σύμβολο της βελγικής κουλτούρας και κληρονομιάς-, ώστε να μη μείνει παραπονεμένος κανένας fan των πολυαγαπημένων μπλε ηρώων. 


«Ευχαριστιέμαι την καταστροφή»
«Δε μ’ αγαπάτε; Κι εγώ δε σας αγαπάω»

Άλλωστε, αν είσαστε παιδί ή… ενήλικας στη δεκαετία του ’80 και του ’90, λογικά περνούσατε ατελείωτες ώρες μπροστά στην τηλεόραση (ή μήπως όχι;) τα πρωινά του Σαββατοκύριακου, παρακολουθώντας τη θρυλική τηλεοπτική σειρά «Τα Στρουμφάκια». Ακόμα πιο πιθανό, πάντως, είναι να έχετε περιπλανηθεί στα μανιτάρια του Στρουμφοχωριού, σιγοτραγουδώντας πολλάκις το «Μη με ξυπνάς απ’ τις έξι…» ή, ακόμα καλύτερα, θα έχετε ταυτιστεί με τον Ξεφτέρη, τον Σπιρτούλη, τον Χουζούρη ή την Στρουμφίτα (μονόδρομος για τα κορίτσια)… Αν πάλι δεν κάνατε τίποτε απ’ όλα αυτά, προλαβαίνετε να το κάνετε τώρα, ακόμα και μέσω του γιου ή της κόρης σας… Μόνο να κερδίσετε έχετε -πιστέψτε μας-, αξίζει πραγματικά…

Highlights: τα «born to be wild» τρία αγόρια της παράστασης (χωρίς κηδεμόνες), που στο διλημματικό ερώτημα του Δρακουμέλ: «Τι θέλετε; Ειρήνη ή πόλεμο;», απάντησαν, χωρίς δεύτερη σκέψη, κόντρα στη συντριπτική πλειοψηφία, «Πόλεμο», γεγονός που έχει τη σημειολογική αξία του, οι selfies, που έδιναν κι έπαιρναν ανάμεσα σε μητέρες και μικρές δεσποινίδες (την ώρα της παράστασης παρακαλώ!), με κινητά τελευταίας τεχνολογίας (αυτό κι αν έχει τη σημειολογία του!), η πλειοψηφία των μητέρων-κηδεμόνων, που συνόδεψαν τα μικρά παιδιά τους στην παράσταση, ελέω… και ποδοσφαιρικού Μουντιάλ, οι αξίες της ειρήνης, της αγάπης, της φιλίας, της υπομονής, της μεταμέλειας, της συγχώρεσης, της συνεργασίας και της αλληλεγγύης, που, αναδεικνύονται, μεταξύ άλλων, μέσα από τα λόγια και τις πράξεις των ηρώων της παράστασης, η ανατροπή στη στερεοτυπική αρνητική συμβολή του Δρακουμέλ στην ιστορία, με την εμφατική μεταμέλεια και την απρόσμενη αλτρουιστική συμπαράστασή του, τα τραγούδια που θύμισαν τις πιο κλασικές μουσικές επιτυχίες των Στρουμφ, που είχαν σκαρφαλώσει στις πρώτες θέσεις των charts για πολλές εβδομάδες στην εποχή τους, οι λιγοστές στιγμές διάδρασης του Δρακουμέλ με το κοινό, οι διατροφικές προτιμήσεις των παιδιών και των κηδεμόνων τους, στη διάρκεια της παράστασης, που θα κάνουν τους διαιτολόγους της πόλης (και όχι μόνο φυσικά), να μη χάσουν ποτέ τη δουλειά τους στο μέλλον…


«Το μίσος μου για το μεγαλύτερο εχθρό μου δεν κρατάει πάνω από πέντε λεπτά και μετά κοιμάμαι»

«Η αγάπη και η καλοσύνη είναι το νέκταρ της ζωής»
«Εσύ γιατί θέλεις να είσαι το αγκάθι;»

Κείμενο-Σκηνοθεσία:  Γ.  Γρηγοριάδης
Ηθοποιοί: Θανάσης Λιούνης, Κρυσταλλία Κανάκη, Ναταλία Πελέκα, Φανή Μποστανίτη & Έλλη Λορέντη 
η ηθοποιός Ναταλία Πελέκα, που υποδύεται τη Βέξη (χαρακτήρας που εισάγεται στη δεύτερη κινηματογραφική μεταφορά του 2011, με τίτλο «Smurfs 2», μαζί με τον Χάκους) και η ηθοποιός Έλλη Λορέντη, που υποδύεται τον Χουζούρη, κλέβουν τις εντυπώσεις, υποκριτικά, λεκτικά και συμπεριφορικά, με τους… Προκόπη, Στρουμφίτα και φυσικά τον Δρακουμέλ, να έχουν κι αυτοί τις καλές ή «κακές» (Δρακουμέλ) στιγμές τους

Iδανικό Soundtrack: 


«Κάνε μια ευχή, τα Στρουμφ να δεις τον κόσμο μας να δεις. 
Φίλτρο μαγικό να πιεις στο λεπτό για να 'ρθεις εδώ. 
Αν είσαι παιδί και σου αρέσει η τρέλα των Στρουμφ πιάσε θέση. 
Στο δάσος αυτό ένα μυστικό θα σου το πω. 

Όλα εδώ είναι παιχνίδι, θα σου αρέσει το ταξίδι. 

Κάθε παιδί πιστεύει όλα τα Στρουμφ λατρεύει. 
Και ανάβει φωτιά μες την καρδιά μια ζεστασιά. 
Μια σκέψη αγνή πάντα φτάνει μια σκέψη καλή πόσο κάνει. 
Αξία χρυσή το ξέρεις και εσύ στρουμφένια ψυχή. 

Κάθε Στρουμφ ζει για να γελάει η πίκρα εδώ καθόλου δεν κολλάει. 
Όλα εδώ γυαλίζουν, τρέλα φωσφορίζουν, όμορφα ζαλίζουν»

Στρουμφ, «Σ’ έναν κόσμο μπλε», cd, 2011, (διασκευή Maroon 5 - «Moves Like Jagger»)


Moυσική, Κοστούμια, Σκηνικά, Φώτα: 

τα σκηνικά ήταν προφανώς… μνημονιακά προσαρμοσμένα στις ανάγκες μιας καλοκαιρινής περιοδείας, με το δάσος να κυριαρχεί στο background και με μικρές προσθετικές πινελιές στη διάρκεια

ρυθμική η στρουμφομουσική της παράστασης, με τις λιγοστές χορογραφίες να συμβάλλουν χαρακτηριστικά στην αυξομείωση του ρυθμού της 
τα φώτα, προϊόντος του χρόνου και σε συνδυασμό με τις χρωματικές αποχρώσεις του ηλιοβασιλέματος, λειτούργησαν αποτελεσματικά

τα κοστούμια των Στρουμφ, σε μια γαλάζια θαλασσινή κυριαρχία, χωρίς να εντυπωσιάζουν, έδιναν τον τόνο της διαφορετικότητάς τους από την ανθρώπινη υπόσταση

«Ας το καλό, τσιγκουνήθηκα»

More things to do: 

η εκκωφαντική απουσία της διάσημης Ψιψινέλ από την παράσταση, αλλά και του Σπιρτούλη, του Μελένιου και του Ντορεμί, που συμπεριλαμβάνονται στο αρχικό concept της βασικής παράστασης στην Αθήνα (έξι ηθοποιών), περιόρισαν, σε σημαντικό βαθμό, τον πλουραλισμό του έργου και τη δράση
αν το γεγονός της απουσίας βασικών πρωταγωνιστών (ακόμα κι αν ο κάθε χαρακτήρας, που αναφέρθηκε, δεν υποδύεται από ένα μόνο ηθοποιό), οφείλεται σε  αντίστοιχες περικοπές… ελέω καλοκαιρινής περιοδείας, τούτο καταδεικνύει περίτρανα τις οικονομικές δυσκολίες του αντίστοιχου καλλιτεχνικού εγχειρήματος -που φυσικά αντανακλά και σε άλλες θεατρικές παραγωγές για παιδιά και ενήλικες-, που συνιστά απώλεια πολιτιστικής αξίας, για την περιφέρεια και τους αντίστοιχους σταθμούς περιοδείας, με τελικούς αποδέκτες πρωτίστως τα παιδιά αλλά και τους γονείς/κηδεμόνες τους


«Κι μένα απ’ τη χαρά μου, μου’ ρχεται να πέσω να κοιμηθώ»
«Πού το βρήκες το σκοινί; -Το πέταξε ο ΣτρουμφοΘεούλης»

Βonus tips: 

Τα Στρουμφάκια, έκλεισαν φέτος αισίως 60 χρόνια ζωής (Χρόνια πολλά!!!) και το γιόρτασαν δεόντως με μία εντυπωσιακή έκθεση στις Βρυξέλλες, με τίτλο «Smurf Experience», που θα διαρκέσει έως τα τέλη Ιανουαρίου του 2019. Οι επισκέπτες φορούν γυαλιά 3D και κάνουν μια βόλτα στο Στρουμφοχωριό με τα μανιταρόσπιτα, τα οποία βλέπουν σε ανθρώπινο μέγεθος. Φυσικά, πρέπει να είναι έτοιμοι ν’ αντιμετωπίσουν και τον αδίστακτο Δρακουμέλ, ο οποίος μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά μπροστά τους και ν’ αρχίσει να τους κυνηγά.


Για την ιστορία, τα Στρουμφάκια είναι δημιούργημα του Βέλγου καρτουνίστα Πεγιό και η πρώτη εμφάνισή τους έγινε στις 23 Οκτωβρίου του 1958 στο γαλλοβελγικό περιοδικό κόμικ Σπιρού και Φαντάζιο. Ο ίδιος τα δημιούργησε κατά λάθος, καθώς αρχικά σκόπευε να τα εντάξει ως δευτεραγωνιστές στο κόμικ του με τους μεσαιωνικούς ήρωες Johan & Peewit. Τα Στρουμφάκια έγιναν περισσότερο γνωστά στην Ελλάδα κατά τη δεκαετία του 1980, μέσα από την ομότιτλη τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων.

στο πλαίσιο της φετινής καλοκαιρινής περιοδείας, το θέατρο «Παιδικό Δελφινάκι» θ’ αναζητήσει το θησαυρό των Στρουμφ σε πολλές πόλεις σ' όλη την Ελλάδα. Περισσότερες πληροφορίες για τους σταθμούς… αναζήτησης του θησαυρού των Στρουμφ στην ελληνική επικράτεια, στην ιστοσελίδα του θεάτρου: http://www.theatrodelfinaki.gr/ 



«Κανένας θησαυρός δεν μπορεί ν’ αντικαταστήσει 
τη μανούλα και τον πατερούλη»
«Ο μεγαλύτερος θησαυρός του κόσμου είστε εσείς τα παιδιά»

Credits: 

στις τέσσερις ηθοποιούς της παράστασης, που παρά τη νοητική και σωματική κούραση από την παράσταση και τα συνεχόμενα ταξίδια.. on the road, δε στέρησαν το χαμόγελο και την υπομονή τους από μικρούς και μεγάλους, που θέλησαν να μοιραστούν μοναδικές φωτογραφικές στρουμφοστιγμές μαζί τους… «σ’ έναν κόσμο μπλε…»

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.


Follow me on Social Media


Send us your CV: fairytalesbysofianna@gmail.com

Subscribe to our mailing list

* indicates required