Λα-λι-λαλώ

Λα-λι-λαλώ

Θέατρο Αυλαία, Θεσσαλονίκη

Κριτική θεατρικής παράστασης

Μάρτιος 2019

Του αρχισυντάκτη-δημοσιογράφου Νίκου Κολίτση

Ο πιο μικρός συντάκτης των Fairytales ανυπομονούσε να συμπληρώσει τον έβδομο μήνα ζωής του, για να είναι... «σύννομος» με το ηλικιακό target group (από 8 μηνών μέχρι 4 ετών) της θεατρικής παράστασης για βρέφη, με τίτλο «Λα-λι-λαλώ», στο θέατρο Αυλαία στη Θεσσαλονίκη κι εκτός από τις πρόβες... μπουσουλήματος, έπινε ατελείωτα λίτρα γάλακτος για να κατευνάσει την αγωνία του για το περιβόητο Σάββατο των... official εγκαινίων της θεατρικής του ζωής!

Άλλωστε, το θέατρο είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να μένει... στα χέρια των ενηλίκων, γι’ αυτό και τα βρέφη αποφάσισαν να διεκδικήσουν σχεδόν από... γεννησιμιού τους, το πολιτιστικό εφόδιο που τους αξίζει. 
Αρωγοί στην προσπάθειά τους αυτή στάθηκαν, εκτός από το φιλόξενο θέατρο Αυλαία, στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, δύο ηθοποιοί-εμψυχώτριες, η  Αλεξάνδρα Κασιούμη και η Κορνηλία Προκοπίου -που πρωταγωνιστούν και στη θεατρική παράσταση για παιδιά, «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας»-, με τη «φιλική συμμετοχή» γονέων και κηδεμόνων, για σχεδόν ένα... ποδοσφαιρικό ημίχρονο. 
Πιο συγκεκριμένα, οι γονείς/κηδεμόνες κάθονταν αγκαλιά με τα βρέφη/νήπια, δημιουργώντας κύκλους γύρω από τις δύο ηθοποιούς και από την αρχή επέδειξαν θαυμαστή προσαρμοστικότητα στη μυσταγωγική θεατρική διαδικασία των φωνών, των αισθήσεων, των αρωμάτων, των χρωμάτων, των συναισθημάτων και των εικόνων, με παιχνιδίσματα και εκπλήξεις, μέχρι να βγει... στον ουρανό το ουράνιο τόξο.

Γονείς και βρέφη μαζί, ακολουθούν τις δυο ηθοποιούς σ' ένα ταξίδι, στον ήχο και στο σώμα, στην πραγματικότητα και τη φαντασία.

Ο λόγος μας ενώνει, μας κάνει δυνατούς, φτιάχνει σχέσεις, οικογένειες, ομάδες και σχολεία. Ο λόγος φτιάχνει τα μυστικά και τις ιστορίες των μικρών παιδιών. Ο λόγος δίνει όνομα στη ζωή που τώρα ξεκινά.

Οι συντελεστές σημειώνουν: «Είναι μια απόπειρα δική μας να μοιραστούμε με τα πολύ μικρά παιδιά, μια θέαση.

Ποια θα είναι η αντίδρασή τους; Όλα μπορούν να γίνουν εξαρχής καινούριο υλικό. Η γκρίνια τους, η φασαρία, η έκπληξη, ο φόβος, η επικοινωνία.

Η παράσταση δεν είναι διαδραστική. Είναι μόνο αντι-δραστική.

Μία αντίδραση των αισθήσεων σε ερεθίσματα. Και γι' αυτό μπορούμε όλοι να γίνουμε θεατές της. Παρατηρητές του ελάχιστου που είναι η ζωή».

Highlights: 

• ο «τοίχος με τα μαξιλάρια», στο χτίσιμο του οποίου ο συντάκτης του Fairytales, συνέβαλε τα μέγιστα, λαμβάνοντας, μάλιστα, τα εύσημα από τις... θεατρικές «ιδιοκτήτριες», με το μαξιλάρι, πάντως, να μεταμφιέζεται σε... βάρκα, με κωπηλάτη τον συνοδό του

• η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών (μητέρων-κηδεμόνων), που συνόδευαν τα τέκνα τους, με τους άντρες ν’ αποτελούν αναμενόμενη μειοψηφία -μειοψηφία αποτέλεσε και το σχήμα, δύο γονείς-κηδεμόνες με παιδί, γεγονός ακόμα πιο ανησυχητικό, για το αποτέλεμα της οικονομικής κρίσης στα πολιστικά αγαθά και τη θέση της θεατρικής αγωγής και παιδείας στο αξιακό σύστημα της νεοελληνικής οικογένειας-

• η μικρή Σοφία, που, κυριολεκτικά και μεταφορικά, είχε πιστέψει ότι συμπρωταγωνιστούσε στην παράσταση

Σκηνοθεσία: 

Η ιδέα, η σκηνοθεσία και το μουσικό σενάριο ανήκουν στη Δόμνα Ζαφειροπούλου και στον Δημήτρη Αδάμη (ο τελευταίος έχει κάνει τη διασκευή και τη σκηνοθεσία στο έργο του Σαίξπηρ, «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας», από την Παιδική Σκηνή του Θεάτρου «Αυλαία»)

Tο νέο βιβλίο της συγγραφέα 

Σοφιάννας Παϊδούση 

"Ο Παρφές" σχετικά με τον σχολικό εκφοβισμό (bullying)

 είναι διαθέσιμο σε μορφή eBook!!!

Μπορείτε να δείτε το 6σέλιδο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ σε μορφή Pdf!

μπορείτε να δείτε προεπισκόπηση του βιβλίου εδώ!

Ηθοποιοί: 

Η Αλεξάνδρα Κασιούμη και η Κορνηλία Προκοπίου, με μέτρο και παιδαγωγική προσέγγιση, με υπομονή και χαμόγελο, κερδίζουν, προϊόντος του χρόνου, το στοίχημα και τις καρδιές των λιλιπούτειων θεατών, χωρίς να εκβιάζουν ούτε τη συμμετοχή ούτε την «politically correct» αντίδρασή τους στα ερεθίσματα, αξιοποιώντας τη σκηνή και παίζοντας με τα φώτα, τα υλικά και τις αισθήσεις, σ’ ένα χρωματιστό παιχνίδι-ταξίδι ερεθισμάτων και προκλήσεων 

Ιδανικό soundtrack: 

«Σ’ ένα μαξιλάρι φεγγαράκι 

το παιδί μου αποκοιμήθηκε. 

Όλη η πλάση στις μύτες των ποδιών 

κοιτάζει απ’ το παράθυρό μας

κοιτάζει το παιδί μου που κοιμήθηκε».

«Τι θόρυβο που κάνει η πορτούλα της καρδιάς σου, 
καθώς ανοιγοκλείνει στον κήπο της χαράς».

Μουσική, κοστούμια, σκηνικά, φώτα: 

• η μουσική ήταν διακριτική και oυσιαστικά υπήρχε μόνο προς το τέλος της παράστασης, ενώ τα φώτα ήταν ζωντανά και έντονα σ’ όλη τη διάρκειά της, χωρίς σπουδαίες εναλλαγές

• οι ενδυμασίες των ηθοποιών-εμψυχωτών ήταν πολύχρωμες και ουχί εξεζητημένες

• μια παλιά βαλίτσα, μία ομπρέλα, χρωματιστές κορδέλες, ανεμόμυλοι, κανέλα και χαμομήλι, ήταν, μεταξύ άλλων, μερικά από τα απλά και καθημερινά υλικά ονειροφαντασίας και πραγματικότητας, που χρησιμοποίησαν οι δύο ηθοποιοί, ενώ τα μαξιλαράκια αποτέλεσαν σημαντικό μέρος του ίδιου του σκηνικού που στο τέλος μετατράπηκε σε παιχνίδι!

More things to do: 

• η παράσταση απευθύνεται σε βρέφη/νήπια ηλικίας από 8 μηνών έως 4 ετών και δυστυχώς αποτελεί μία από τις ελάχιστες προτάσεις στη Θεσσαλονίκη για τη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα, την ίδια στιγμή που το θέατρο για βρέφη/νήπια είναι ολόκληρη επιστήμη στις προηγμένες χώρες του εξωτερικού, με βαρύνουσα σημασία για το πολιτιστικό τους φορτίο και την εν γένει αισθητική μελλοντική τους καλλιέργεια 

• αξίζει να σημειωθεί, πάντως, ο αριθμός ρεκόρ -για τα ελληνικά δεδομένα πάντα- των θεατρικών παραστάσεων για βρέφη/νήπια στην Αθήνα, γεγονός που δημιουργεί μία «τάση», με ό,τι θετικό ή/και αρνητικό αυτό συνεπάγεται, που ενδέχεται ν’ ανηφορίσει και στη συμπρωτεύουσα τα επόμενα χρόνια

• η απουσία δομημένης και οριοθετημένης σεναριακής πρότασης εκτιμάται ότι απορρέει από την επιδιωκώμενη κατεύθυνση στόχου των συντελεστών, ερέθισμα-αντίδραση

• οι «πρώτες ύλες» θα μπορούσαν να εμπλουτιστούν, με δεδομένη την έλλειψη συνολικού σκηνικού στο background

• ορισμένοι γονείς/κηδεμόνες δεν αποχωρίζονται το κινητό τους τηλέφωνο ούτε κατά τη διάρκεια της επί σκηνής παρουσίας τους (και όχι για να φωτογραφίσουν το βλαστάρι τους, παρακαλώ!), γεγονός που οφείλει να μας προβληματίσει όλους για το πώς αντιλαμβανόμαστε την έννοια του ποιοτικού και δημιουργικού χρόνου με τα παιδιά μας, έργω και όχι λόγω..., εν τη παρουσία τους

Bonus Tips: στον... συντάκτη-junior, Leonardo, για τα γενέθλια της θεατρικής του ζωής! (Nα τα χιλιάσει, εντός κι εκτός θεάτρου!)

Credits: Στον υπεύθυνο παραγωγής του θεάτρου Αυλαία, Γιάννη Δαλάκα, για την άμεση ανταπόκρισή του και τη συνεργασία.

Συντελεστές 

Σύλληψη ιδέας - Σκηνοθεσία - Μουσικό σενάριο: 
Δόμνα Ζαφειροπούλου - Δημήτρης Αδάμης

Παίζουν και δημιουργούν: 
Αλεξάνδρα Κασιούμη & Κορνηλία Προκοπίου

Παραστάσεις κάθε Σάββατο 12.00 μ.

Διάρκεια: 40 λεπτά

τιμές των εισιτηρίων:

10 ευρώ 1 ενήλικας + 1 παιδί

18 ευρώ 2 ενήλικες + 1 παιδί

24 ευρώ 3 ενήλικες + 1 παιδί

Εισητήρια θα βρείτε εδώ: Viva.gr

ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ

Διεύθυνση: Τσιμισκή 136, Θεσσαλονίκη 546 21

Τηλέφωνο: 231 023 0013

NIKOΣ KOΛΙΤΣΗΣ

Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής (Τμήμα Φιλολογίας-ΑΠΘ), 

με μεταπτυχιακό στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. 

Αριστούχος Δημοσιογραφίας, με σπουδές Φωτογραφίας. 

Συγγραφέας, κριτικός θεάτρου (για παιδιά & ενήλικες), κινηματογράφου & λογοτεχνίας, με συνεργασίες 

με έντυπο-ηλεκτρονικό τύπο πανελλαδικά.