Κλεονίκη Καραχάλιου: "Αν μου απαγορευόταν να χορεύω, θα έκλεινα τα μάτια και θα φανταζόμουν ότι και πάλι χορεύω!"

Η ηθοποιός, δασκάλα χορού και χορεύτρια Κλεονίκη Καραχάλιου "ανθίζει", εν μέσω χειμώνα, σε "Κάτι σαν κήπο" -με... κηπουρό το Fairytales και τον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση-, χορεύοντας με χάρη, είναι η αλήθεια, ινδικούς κλασικούς χορούς, αρχίζοντας με Βharata Natyam, γιατί..."η ενασχόλησή μου μ' αυτό το είδος χορού, με γεμίζει κάθε μέρα γνώση και χαρά, είναι μια εμπειρία ψυχική, πνευματική και σωματική"... 

Η πόλη, η φύση, οι πολιτισμοί των λαών, η ζωή στην Ινδία, οι Ινδοί στην Αθήνα, το θεϊκό και το αόρατο, το πραγματικό και το φανταστικό, το ηλιοβασίλεμα και τα χρώματα, η φαντασία των παιδιών, όλα ανθίζουν, χωρίς περιορισμούς, στον Κήπο του χορού και της καρδιάς της, γιατί..."ο χορός θα ενώνει πάντοτε τους ανθρώπους..."

Αποκλειστική συνέντευξη της ηθοποιού-χορεύτριας Κλεονίκης Καραχάλιου στο Fairytalesκαι στον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση

 "Ο προσωπικός μου στόχος ήταν να  μεταφέρω το μήνυμα ότι ο χορός πάντοτε θα ενώνει τους ανθρώπους"

Οι σπουδές σας στον Ινδικό Χορό (και στο εξωτερικό) είναι αξιοθαύμαστες και πρωτόγνωρες για τα ελληνικά δεδομένα τουλάχιστον. Πώς προέκυψε αυτή η επιθυμία και η εντρύφηση με μια διαφορετική κουλτούρα και τι έχετε αποκομίσει τόσα χρόνια μετά, ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης, από την ενασχόλησή σας μαζί του; 

Η επιθυμία μου ν' ασχοληθώ με τον Ινδικό κλασικό χορό Βharata Natyam, προέκυψε αρκετά χρόνια πριν, μόλις είχα ολοκληρώσει τις σπουδές μου στη Δραματική σχολή και έτυχε να παρακολουθήσω μια παράσταση Ινδικού χορού με την Λήδα Shantala. Θυμάμαι έντονα την στιγμή που παρακολουθούσα την παράσταση, ένιωσα μια ιδιαίτερη συγκίνηση κι έδωσα στον εαυτό μου την υπόσχεση να μελετήσω αυτό το είδος χορού. Αμέσως μετά γνώρισα την Shantala, η οποία είναι και η πρώτη μου δασκάλα και την ευγνωμονώ για τη γνώση που μου μετέφερε. Η ενασχόλησή μου μ' αυτό το είδος χορού, με γεμίζει κάθε μέρα γνώση και χαρά, είναι μια εμπειρία ψυχική, πνευματική και σωματική.

Διδάσκετε, εκτός των άλλων, Ινδικό Χορό, ενώ παράλληλα δημιουργείτε κι ερμηνεύετε παραστάσεις που βασίζονται σ’ αυτόν. Πόσο εξοικειωμένοι είμαστε ως λαός και ως άνθρωποι, ενήλικες και παιδιά, με τις παραδόσεις και τις συνήθειες λαών, που δεν είναι κοντά στο γεωγραφικό μας περιβάλλον, όπως είναι οι Ινδοί, για παράδειγμα;

Η  αλήθεια είναι πως, τα τελευταία χρόνια, το κοινό του Ινδικού χορού στην Ελλάδα γίνεται ολοένα και περισσότερο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι σαν λαός γενικότερα μας αρέσει να γνωρίζουμε τις παραδόσεις άλλων λαών. Είμαστε ένας λαός με πλούσια παράδοση και σεβόμαστε τους άλλους πολιτισμούς.

"Είμαστε ένας λαός με πλούσια παράδοση και σεβόμαστε τους άλλους πολιτισμούς"

Πώς θα ήταν η ζωή των παιδιών αλλά και των ενηλίκων, αν η μέρα όλων ξεκινούσε μέσα σ’ έναν κήπο, όπως συμβαίνει στην παράσταση «Κάτι σαν κήπος», που ανεβαίνει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στο StudioMαυρομιχάλη και στην οποία πρωταγωνιστείτε.

Σίγουρα θα ήταν πιο όμορφη και ήρεμη κι αυτό, γιατί η φύση λειτουργεί θεραπευτικά στον άνθρωπο. Στην πρώτη μας συνάντηση μαζί με τη Μαριλένα Τριανταφυλλίδου, τη σκηνοθέτη  και δημιουργό της παράστασης και με τον Βασίλη Καζή, ηθοποιό και μουσικό, μιλήσαμε αρκετά για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και για το γεγονός ότι ο καθημερινός τρόπος ζωής στην πόλη, μας απομακρύνει από τη γαλήνη και την ηρεμία της.

Ποιες ομοιότητες διαπιστώνετε ότι έχουμε με τις Ινδές και τους Ινδούς σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας; Θα μπορούσατε να ζήσετε για πάντα στην Ινδία; Στην Αθήνα, όπου υπάρχει πολυμελής Ινδική κοινότητα, πώς σας αντιμετωπίζει;

Δε νομίζω ότι έχουμε πολλές ομοιότητες όσον αφορά στην καθημερινότητά μας, σίγουρα όμως αυτό που έχουμε κοινό ως λαοί είναι ο πλούσιος πολιτισμός μας. Αν και είχα την ευκαιρία, μέσω μιας υποτροφίας, να ζήσω κάποια χρόνια στην Ινδία, πιστεύω ότι δε θα μπορούσα να μείνω για πάντα, γιατί θα μου λείπει ο  τρόπος με τον οποίο ζω εδώ.  Τα τελευταία χρόνια οι Ινδοί που ζουν εδώ παρακολουθούν τις παραστάσεις μας με πολύ ενδιαφέρον.

                                     

                                      
           Συγγραφέας: Σοφιάννα Παϊδούση

Ηλικία: από 4 ετών

Σελίδες: 80

Είδος: Print Book, Fairytale, Picture book, full color

Τόπος & Χρόνος έκδοσης: Αθήνα, Ιούλιος 2019

Παραγγείλτε το βιβλίο του Παρφέ, στη μοναδική τιμή των 9,99 € και κερδίστε αυτόματα: 

• Το αντίστοιχο eBook του Παρφέ, (αξίας 4.90 €)
• Την ηχογραφημένη αφήγηση της ιστορίας  (αξίας 1 €)
• Ιδιόχειρη αφιέρωση της συγγραφέα

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

www.facebook.com/oparfes

oparfes@gmail.com

Μπορείτε να δείτε το ανανεωμένο

                                               ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ σε μορφή Pdf!

«Ο Bharata Natyam είναι ένας κλασικός Ινδικός χορός που συνδυάζει μια καθαρά ρυθμική τεχνική, με τη θεατρική έκφραση και μίμηση αρχέγονων μύθων, συναισθημάτων και ιδεών». Aν θέλαμε να παραλληλίσουμε αυτόν τον ινδικό χορό που ειδικεύεστε, με κάτι ελληνικό, τι θα ήταν αυτό και γιατί;  

Δε θα μπορούσα να παραλληλίσω το Bharatanatyam με κάτι ελληνικό στο σήμερα, στην εποχή που ζούμε τώρα. Πιστεύω ότι αρκετές ομοιότητες συναντούμε στην αρχαία Ελλάδα, όπου τόσο οι αρχαίοι Έλληνες, όπως και οι Ινδοί, τιμούσαν τον χορό με παρόμοιους τρόπους και για τους δύο λαούς ο χορός ήταν ένα μέσο επικοινωνίας με το κάτι το Θεϊκό, το Αόρατο, συνδέοντας τις τελετουργίες με τον χορό. 

Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν χορό  τις μιμητικές κινήσεις που συνόδευαν ένα τραγούδι. Η "εμμέλεια", περιέλαμβανε χορό και τραγούδι και χορό συνοδευτικό του λόγου. Επιστρέφοντας στο σήμερα, ο Ινδικός χορός BharataNatyam είναι καταγεγραμμένο σύστημα που διδάσκεται ως Ακαδημαϊκή τέχνη στην Ινδία.

"Για μένα ο Ινδικός χορός είναι δρόμος. Είναι ο τρόπος να εκφράζω όλ' αυτά που δεν μπορώ να πω και είναι στάση ζωής"

«Δεν υπάρχουν σύνορα ανάμεσα στη φαντασία και στο πραγματικό» (Φρεντερίκο Φελίνι, Ιταλός σκηνοθέτης). Συμφωνείτε ή διαφωνείτε και για ποιο λόγο; Πώς αποτιμάτε τη φαντασία των μικρών παιδιών, όπως την εισπράττετε από την παράσταση «Κάτι σαν κήπος», για παιδιά ηλικίας 1 έως 5 ετών, για τρίτη χρονιά αλλά και από τη συνολική τριβή σας με παιδιά όλων των ηλικιών; 

Ως καλλιτέχνης συμφωνώ πως δεν υπάρχουν σύνορα ανάμεσα στη φαντασία και στο πραγματικό. Αυτή η ελευθερία  ανάμεσα στο πραγματικό και στο φανταστικό είναι ο χώρος που ο καλλιτέχνης δημιουργεί και πιθανόν όλα να είναι αληθινά. 

Νιώθω πολύ τυχερή που εργάζομαι με παιδιά και που παίζω για παιδιά. Πάντοτε υποκλίνομαι στη φαντασία τους, μαθαίνω από τα παιδιά κι αισθάνομαι ότι με κρατάνε ζωντανή. Μου υπενθυμίζουν κάθε μέρα ότι μια μέρα χωρίς φαντασία είναι μια χαμένη μέρα.

«Ο χορός είναι σιωπηλή ποίηση» (Σιμωνίδης ο Κείος, αρχαίος ποιητής & συγγραφέας επιγραμμάτων). Τι είναι για σας ο (ινδικός) χορός και πόσο (ψυχο)θεραπευτικά και λυτρωτικά μπορεί να λειτουργήσει; Aν σας «απαγορευόταν» να χορέψετε ξανά, τι θα κάνατε για να τον αντικαταστήσετε; 

Για μένα ο Ινδικός χορός είναι δρόμος. Είναι ο τρόπος να εκφράζω όλ' αυτά που δεν μπορώ να πω και είναι στάση ζωής. 

Αν μου απαγορευόταν να χορεύω, σίγουρα θα έβρισκα τρόπο, θα έκλεινα τα μάτια και θα φανταζόμουν ότι και πάλι χορεύω.

"Η ενασχόλησή μου μ' αυτό το είδος χορού, με γεμίζει κάθε μέρα γνώση και χαρά, είναι μια εμπειρία ψυχική, πνευματική και σωματική"

Τι σας θυμίζει ένα ηλιοβασίλεμα στην Ινδία και τι στην Ελλάδα;  

Όπου κι αν βρίσκομαι, το ηλιοβασίλεμα είναι μια ιδιαίτερη στιγμή για μένα. Απολαμβάνω τα χρώματά του, προσπαθώ να μένω ήρεμη και ν' αποφορτίζομαι.

To διήμερο 21-22 Δεκεμβρίου 2019 ήταν αφιερωμένο στο Bollywood Dance, με εντατικά σεμινάρια Χορού και Master Class καθώς και το «Mega Bollywood Dance Show, στον Πολυχώρο «Άννα – Μαρία Καλουτά». Ποιες ήταν οι προσδοκίες, οι στόχοι και τ' αποτελέσματα μιας τέτοιας διοργάνωσης και με τη δική σας συμμετοχή στον κλασικό ινδικό χορό; Πόσο χρωματιστή ήταν και πώς μπορεί να συμβάλλει στην υιοθέτηση κουλτούρας αποδοχής της διαφορετικότητας, που μόνο αυτονόητη δεν είναι και στη χώρα μας;   

Ήταν ένα χαρούμενο και πολύχρωμο διήμερο, όπου μαζί με τους συνεργάτες μου, την Άννα Δημητράτου και τον SumonRudra, προσπαθήσαμε να μεταδώσουμε τη γνώση και τη χαρά του Ινδικού χορού μέσα από τα σεμινάρια και την παράστασή μας. Ο προσωπικός μου στόχος ήταν να  μεταφέρω το μήνυμα ότι ο χορός πάντοτε θα ενώνει τους ανθρώπους.

Σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συνέντευξη και εύχομαι ολόψυχα να έχουμε μια χρονιά γεμάτη γαλήνη, αγάπη και πολύ χορό.

Η Κλεονίκη Καραχάλιου πρωταγωνιστεί στην παράσταση "Κάτι σαν κήπος", για παιδιά ηλικίας 1-5 ετών στο Studio Μαυρομιχάλη.

Διαβάστε επίσης: Κυριακή Στούρου: «Στο τέλος της ημέρας συνειδητοποιείς ότι χωρίς το όνειρο δε ζεις.Αποκλειστική συνέντευξη της ηθοποιού στο Fairytales και στον δημοσιογράφο Νίκου Κολίτση

Νικος Κολίτσης 

(Αρχισυντάκτης)

Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής (Τμήμα Φιλολογίας-ΑΠΘ), 

με μεταπτυχιακό στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. 

Αριστούχος Δημοσιογραφίας, με σπουδές Φωτογραφίας. 

Συγγραφέας, κριτικός θεάτρου (για παιδιά & ενήλικες), κινηματογράφου & λογοτεχνίας,
με συνεργασίες με έντυπο-ηλεκτρονικό τύπο πανελλαδικά.