Αποκλειστική συνέντευξη του ηθοποιoύ, σκηνοθέτη και μουσικοδιδάσκαλου Θωμά Κινδύνη στο Fairytales και τον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση
Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και μουσικοδιδάσκαλος Θωμάς Κινδύνης, σβήνει τα κεράκια της τούρτας των τριάντα χρόνων από την ίδρυση της θεατρικής ομάδας "Μορφές Έκφρασης", με τον "καλλιτέχνη στην κορυφή της πυραμίδας του πολιτισμού των ανθρώπων" και με "κριτήριο την πνευματική ανάταση του ανθρώπου". Χρόνια πολλά!
Με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την ίδρυση από εσάς της θεατρικής ομάδας «Μορφές Έκφρασης» -με πλούσια πολιτιστική και καλλιτεχνική δράση, μέσω του Θεάτρου, της Μουσικής και της Κίνησης, για παιδιά και ενήλικες-, ποιο εκτιμάτε ότι είναι το συνολικό αποτύπωμα μέχρι στιγμής και ποια η πιο σημαντική της παρακαταθήκη;
Το 1993 ίδρυσα τις Μορφές Έκφρασης με έναν βασικό στόχο: να μεταλαμπαδεύσω σε νέους καλλιτέχνες την αισθητική της αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας, όπως τη διδάχτηκα και την αφομοίωσα από τον μεγάλο θεατράνθρωπο Δημήτρη Ροντήρη. Επίσης, ήθελα να δημιουργώ συνεχώς καλλιτεχνικές ομάδες και να διδάσκω ήθος, ώστε να καταστούν οι άνθρωποι πνευματικά υγιείς.
Ως πνευματική υγεία εννοώ ανθρώπους που να μπορούν να ξεχωρίζουν τα όμοια, τα παρόμοια και τα ανόμοια. Έτσι, μ’ αυτό το σκεπτικό, καλλιέργησα δεκάδες ανθρώπων που πέρασαν από τις Μορφές Έκφρασης στο διάβα των τριάντα χρόνων.
Το τελικό αποτύπωμα είναι πως μύησα νέους καλλιτέχνες στην αρχαία Ελληνική Τραγωδία, στη νεότερη ελληνική μας παράδοση, ανεβάζοντας έργα διασκευασμένα από τις παραλογές των δημοτικών μας τραγουδιών. Ακόμη, ασχοληθήκαμε με την καλλιτεχνική εκπαίδευση παιδιών και εφήβων και ανεβάσαμε δεκάδες παιδικές παραστάσεις.
Πού θέλετε να επενδύσετε περισσότερο καλλιτεχνικά τα επόμενα χρόνια και τι είναι αυτό που δεν έχετε προλάβει να κοινωνήσετε όσο θα θέλατε, μέσα και από τις Μορφές Έκφρασης;
Θέλω να συνεχίσω το έργο που προανέφερα και να δώσω μεγαλύτερη προσοχή στα παιδιά και τους εφήβους, γιατί πιστεύω πως επειδή το μέλλον ανήκει στους νέους, χρειάζεται να φροντίσω να παραδώσω αρχές, αξίες και κατάλληλη γνώση, ώστε υγιώς να παραλάβουν τη σκυτάλη.
Συνεχίζω να πιστεύω στη δημιουργία ενός χώρου που να αποπνέει πνευματική υγεία και θα συνεχίζω να προσελκύω ομάδες νέων προς την επίτευξη αυτού του στόχου.
Η παιδική κατεύθυνση της θεατρικής ομάδας και των πολύπλευρων δραστηριοτήτων της, έχει τη σφραγίδα της Άννας Σεβαστής Τζίμα. Ως πιο διακριτός παρατηρητής και ως γονέας, πώς αποτιμάτε τη θεατρική και μουσική σχέση που καλλιεργείται στο παιδί και τον έφηβο της σύγχρονης εποχής, σε συνδυασμό με τον ρόλο της οικογένειας και του σχολείου;
Η Άννα Σεβαστή Τζίμα είναι γεγονός πως έχει κάνει μια εξαιρετική δουλειά στον χώρο της παιδικής και εφηβικής εκπαίδευσης και οι παραστάσεις της πάντα φέρουν ένα μήνυμα που μπορεί να αφυπνίσει τις ψυχές των νέων ανθρώπων. Εμείς εδώ στοχεύουμε να δώσουμε στους νέους ψυχική ηρεμία, να ξέρουν πώς να συνεργάζονται, να επικοινωνούν, να συγκινούνται. Ελπίζουμε τα αποτελέσματα που φέρνουμε να αξιοποιούνται και στους άλλους χώρους που τα παιδιά κινούνται και αναπνέουν.
Παράγει πολιτισμό, καλλιεργεί θεατρική παιδεία το σύγχρονο δημόσιο σχολείο και το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα;
Αυτή η ερώτηση μου δημιούργησε θυμηδία. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, σε καμία περίπτωση τα δημόσια σχολεία και γενικότερα το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, παρήγαγε πολιτισμό και θεατρική παιδεία. Το μόνιμο ενδιαφέρον τους είναι να παράγουν καταπιεσμένες και ρομποτικές προσωπικότητες. Αν υπάρχουν κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις, είναι άνευ σημασίας, γιατί δεν μπορεί η μεμονωμένη περίπτωση να δημιουργήσει προηγούμενο και υπέδαφος.
Διαφήμιση
(Σοφιάννα Παϊδούση)
Α new book on the way!
Η πολύχρονη ενασχόλησή σας με τον άνθρωπο, τι σας έχει διδάξει μέχρι σήμερα;
Οι άνθρωποι σήμερα αλλά και όσο θυμάμαι, βρίσκονται σε δύσκολη θέση, γιατί τους λείπουν τα κατάλληλα εργαλεία γνώσης για να μπορούν να υποστηρίξουν τη ζωή τους. Οπότε για να βοηθήσουμε χρειάζεται να ανασκουμπωθούμε. Μόνο με τη βοήθεια επί ουσιαστικών γνώσεων, μπορεί επέλθει κάποια αλλαγή. Γι’ αυτόν τον λόγο εγώ μέσα από τις Μορφές Έκφρασης παρέχω πολλά τέτοια στοιχεία γνώσης, είτε μέσω των τεχνών είτε μέσω σεμιναρίων με ευρύτερα θέματα για να μπορούν οι άνθρωποι να βελτιώσουν τη ζωή τους.
Τόσο παλιά, που συμμετείχα κι εγώ στις διάφορες τηλεοπτικές παραγωγές, όσο και σήμερα, σπάνια διακρίνω κάτι που να αξίζει τον κόπο. Συνήθως βλέπουμε άθλιες παραγωγές που και αξιόλογοι ηθοποιοί χαντακώνονται.
Αν κανείς παρακολουθήσει ξένες παραγωγές (όχι όλες), θα καταλάβει την ελληνική προχειρότητα. Δεν ξέρω ακριβώς πού οφείλεται αυτό: στην έλλειψη γνώσεων, στην έλλειψη χρημάτων ή επισταμένως τα κανάλια έχουν σκοπό την αποβλάκωση;
Έχετε μοιραστεί δημόσια θέματα εκφοβισμού και σεξουαλικής παρενόχλησης σε προσωπικό επίπεδο. Είναι αυτός ο τρόπος αναγκαίος για τη διαχείρισή τους ή αποτελεί και μέσο παραδειγματισμού και προτροπής και των άλλων, με σκοπό τον περαιτέρω περιορισμό αντίστοιχων φαινομένων;
Η σεξουαλική παρενόχληση υπήρχε και θα υπάρχει, όσο οι άνθρωποι μένουν απαίδευτοι, συνεχίζουν να ζουν στον φόβο και το ψέμα. Η τιμωρία και η αυστηροποίηση των ποινών έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικά μέσα, αφού, όπως βλέπουμε, αυξάνονται τα φαινόμενα. Δεν υπάρχουν άνθρωποι τέρατα, υπάρχουν άνθρωποι που είναι καλοί ή που υποφέρουν από διάφορες εσωτερικές τους ανωμαλίες. Ο άνθρωπος κατά βάση είναι καλός. Τι τον κάνει όμως και φέρεται απρεπώς; Αυτό είναι το ερώτημα που είναι αναγκαίο να απασχολήσει τον σύγχρονο άνθρωπο και όχι να τον στρέφουμε στο μίσος και την εκδίκηση, αν θέλουμε κάποτε να αλλάξουμε την κοινωνία μας. Με το πονάει χέρι κόβω χέρι δε βγήκε μέχρι τώρα κανένα αποτέλεσμα.
Aν σας ζητούσα να στελεχώσετε μία ιδανική φανταστική «Παραμυθένια Ορχήστρα», από μουσικούς των αγαπημένων σας συγκροτημάτων (ελληνικών και ξένων), της εφηβικής και μετεφηβικής σας ηλικίας, από ποια μέλη θα αποτελούνταν αυτή;
Από ανθρώπους που θα θέλουν, θα χρειάζονται, θα έχουν ανάγκη την ψυχική τους βελτίωση και να πιστεύουν πως ο καλλιτέχνης είναι η κορυφή στην πυραμίδα του πολιτισμού των ανθρώπων.
Ποια είναι η επιδίωξη της Πολιτείας μέσω του πρόσφατου Προεδρικού Διατάγματος 85/2022 και ποιος είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος αντίδρασης των καλλιτεχνών;
Η πολιτεία περίτρανα και πριν και τώρα έχει αποδείξει πως στην ουσία σιχαίνεται ή θεωρεί απειλή τους καλλιτέχνες και την καλλιτεχνική τους μόρφωση. Το διάταγμα της πολιτείας το αποδεικνύει αυτό. Αντί να βελτιώσει παίρνει μέτρα καταστολής που προφανώς εξυπηρετούν κέντρα σκοταδισμού και κερδοσκοπίας.
Από τα πρώτα μου βήματα στο Θέατρο, διαπίστωσα ότι αυτή η σπουδή και η τέχνη, όπως τη διδάχτηκα από τους Μεγάλους δασκάλους μου, στην ουσία είναι ένας δρόμος που σε οδηγεί κατευθείαν στην εσωτερική κατανόηση και διερεύνηση της ανθρώπινης ύπαρξης, σε συνδυασμό με την ίδια μου τη φύση, που πάντα με οδηγούσε να βοηθώ τους ανθρώπους, οδηγήθηκα αναπόφευκτα σ’ ένα μεγάλο και πολύ ενδιαφέρον ταξίδι αναζήτησης. Από εναλλακτικούς χώρους και σχολές ως και πιο πανεπιστημιακούς (πρόγραμμα Life coaching του ΕΚΠΑ), πάντα το κριτήριό μου είναι η πνευματική ανάταση του ανθρώπου.
Έχω δουλέψει με ομάδες αλλά και σε προσωπικό επίπεδο, φέρνοντας σπουδαία αποτελέσματα και υπέροχες αλλαγές στους μαθητές μου κι αυτό είναι που μου δίνει τη μεγαλύτερη χαρά. Δε θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ως Life Coacher, αλλά ως έναν καλλιτέχνη, που συντελεί στη βελτίωση της ζωής.
με συνεργασίες με έντυπο-ηλεκτρονικό τύπο πανελλαδικά.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.