H παιδαγωγός και συγγραφέας Εύη Μαραμή κάνει μία στάση από τον κόσμο των δεινοσαύρων και τις περιπέτειες του αρχηγού τους Bongo, στο Fairytales, από το... βροχερό Λονδίνο παρακαλώ, με μια συνέντευξη για μικρούς και μεγάλους λάτρεις των πράσινων μεγαλόσωμων φίλων μας στο δάσος του Φόρεστ. Το μικρόβιο της συγγραφής, το δημοσιογραφικό διάλειμμα, το εκπαιδευτικό σύστημα στην Αγγλία, η προσαρμογή του εκπαιδευτικού, το τσάι και η βασίλισσα, οι παραστάσεις κουκλοθέατρου, ο μικρός... Νικόλας, η δεινοσαυρική γλώσσα, η έμπνευση, τα ιταλικά, η μαγεία του βιβλίου, η Shy και ο Βοngo, είναι μόνο μερικά από τις μυστικές θεματικές μιας συνέντευξης, με kids guests την Indy, την Alicia, τον Φίλιππο και παιδιά από την... Ελλάδα και την Αγγλία, γιατί... "είναι σημαντικό να ακουστεί μια τόσο όμορφη ιστορία"!
Το πρώτο βιβλίο της Εύης Μαραμή "Bongo, ο μικρός δεινόσαυρος" (στα ελληνικά και στα αγγλικά), κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έναστρον (2016). "Α shy little cat" ονομάζεται το δεύτερο βιβλίο της, που κυκλοφόρησε πρόσφατα στην αγγλική γλώσσα.
Πώς έφτασε να γίνει παραμυθοιστορία η περιπέτεια του Bongo, μέσα από τις ερωτήσεις και τα σχόλια των λιλιπούτειων μαθητών σας σε ιδιωτικό νηπιαγωγείο στο Λονδίνο;
Το μικρόβιο της συγγραφής υπήρχε μέσα μου από την εφηβεία, όταν πίστευα ότι μπορώ να αλλάξω τον κόσμο με τον λόγο. Σπούδασα αρχικά δημοσιογραφία, για να διαπιστώσω γρήγορα πως δεν έχω ούτε το θράσος ούτε το στομάχι να αντέξω στον χώρο. Άφησα κάτω τη δημοσιογραφική πένα κι άρχισα αυτή τη φορά να σκαρώνω ιστορίες που έκαναν εμένα και τα παιδιά στην τάξη μου να χαμογελούν. Η αδερφή μου, που είναι και η μεγαλύτερή μου θαυμάστρια, πάντα μου έλεγε "πρέπει να γράψεις το δικό σου παραμύθι". Μια φωνούλα σαν μάντρα το επαναλάμβανε μέσα μου και όταν μου δόθηκε η ευκαιρία, με τη θετική ανταπόκριση των παιδιών, η φωνούλα ακούστηκε πάλι και η απόφαση πάρθηκε. Ο Bongo θα γινόταν βιβλίο!
Συμβάλλει το εκπαιδευτικό σύστημα στην Αγγλία, στην προσχολική ηλικία, στην καλλιέργεια εκπαιδευτικών, συναισθηματικών και κοινωνικών δεξιοτήτων και πώς διαφοροποιείται από το αντίστοιχο ελληνικό, με βάση την εμπειρία και τις παραστάσεις σας;
Όλες μου οι παραστάσεις και η εργασιακή εμπειρία είναι πάνω στο αγγλικό εκπαιδευτικό σύστημα, γιατί εδώ σπούδασα παιδαγωγικά και ξεκίνησα να δουλεύω παράλληλα με τις σπουδές μου το 2010, οπότε δε θα μπω καθόλου στη διαδικασία να συγκρίνω, μη έχοντας ουσιαστική τριβή με το ελληνικό σύστημα.
Γνωρίζω, διαβάζω και βλέπω πράγματα με τα οποία διαφωνώ και δε μου αρέσουν, σ' ένα σύστημα που σε πολλά παραμένει στυφό και άκαμπτο για να φωτιστεί από εξαιρετικές προσωπικές προσπάθειες και πρακτικές ταλαντούχων παιδαγωγών.
Στην Αγγλία, όπως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα και με δεδομένο ότι τα παιδιά ξεκινούν το Δημοτικό στην ηλικία των τεσσάρων, δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην προσωπική, κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών, μια ανάγκη που έγινε βαθύτερη μετά την πανδημία και τον εγκλεισμό. Προφανώς και γίνονται κι εδώ λάθη, υπάρχει μεγάλη πίεση και υψηλές απαιτήσεις, όμως κάτι έχει αρχίσει να κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και να μπαίνει, ουσιαστικότερα πλέον, το παιδί και οι ανάγκες του στο επίκεντρο.
Δουλεύω ως διευθύντρια σε ιδιωτικό νηπιαγωγείο τα τελευταία 6 χρόνια και πάντα λέω στην ομάδα μου "άκου το παιδί και προσάρμοσε το μάθημα σου πάνω σε αυτό, μην προσπαθείς να προσαρμόσεις το παιδί στο μάθημα". Είναι μια διαρκής προσαρμογή η δουλειά του εκπαιδευτικού, αρκεί να του δίνεται η ελευθερία να το κάνει και εκεί είναι που υστερεί ίσως το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
"Το βράδυ πριν κοιμηθούν τα παιδιά, μια ιστορία είναι που θα τα συντροφεύσει. Δεν μπορώ να φανταστώ ομορφότερη εικόνα από αυτή"
Ποια είναι η θέση που κατέχει το βιβλίο για παιδιά και η παιδική λογοτεχνία γενικότερα στην Αγγλία, όπου ζείτε και εργάζεστε; Είναι ενταγμένο στην εκπαιδευτική διαδικασία; Aποτελεί προτεραιότητα για την οικογένεια με παιδιά;
Η αγγλική οικογένεια αγαπά το βιβλίο όσο το τσάι και τη βασίλισσα! Γελάω μόνη μου με τον παραλληλισμό, αλλά πραγματικά είναι ένα από τα πράγματα που αγαπώ τόσο σ' αυτή τη χώρα, ο σεβασμός που έχει για το βιβλίο, πώς το έχει ενσωματώσει τόσο στην εκπαίδευση αλλά και στην καθημερινή ρουτίνα. Πλέον πιστεύω πως είναι αδιάσπαστο κομμάτι της αγγλικής κουλτούρας και παιδείας και βλέπεις πως και η αγορά έχει προσαρμοστεί και υποστηρίζει αυτή την ανάγκη. Φοβερή προσφορά σε βιβλία, ανταγωνιστικές τιμές, ειδικοί χώροι και προτάσεις από τα καταστήματα για το πώς να δημιουργήσεις την τέλεια γωνιά ανάγνωσης στο παιδικό δωμάτιο, είναι ορισμένα μόνο από τα πιο σημαντικά.
Στην προσχολική εκπαίδευση, το βιβλίο έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, ενθαρρύνοντας τους/τις παιδαγωγούς να αντλούν έμπνευση από τα βιβλία για τη διδασκαλία τους, να δημιουργούν χώρους που ευνοούν την επικοινωνία και ευκαιρίες για ανάγνωση, να παρατηρούν τα παιδιά πώς εξερευνούν τα βιβλία και να διαβάζουν ιστορίες. Είμαι τυχερή που είμαι συγγραφέας σε μια χώρα που αγαπά τόσο το παιδικό βιβλίο. Είναι και δική μου έμπνευση.
Bongo ο δεινόσαυρος
Συγγραφέας: Εύη Μαραμή
Αναλυτική παρουσίαση-κριτική του βιβλίου μπορείτε να δείτε εδώ!
Ο Βongo ταξιδεύει στον μαγικό κόσμο της Ρόουρλαντ. Εσείς σε ποιον κόσμο ταξιδεύατε με τη φαντασία σας, όταν είσαστε μικρή; Τι θυμάστε πιο έντονα από εκείνη την εποχή; Αν μπορούσατε να επιστρέψετε εκεί, τι θα θέλατε να κάνετε ξανά περισσότερο;
Θυμάμαι πολύ έντονα με ζωηρά χρώματα και λεπτομέρειες εμένα και τη μικρότερη αδερφή μου πίσω από το σιδερένιο κρεβάτι στο δωμάτιό μας να δίνουμε παραστάσεις κουκλοθέατρου με ιστορίες που είχαμε γράψει οι ίδιες (πλήρης επιμέλεια σεναρίου, σκηνικών, μακιγιάζ, κοστουμιών και σκηνοθεσίας!), με ακροατήριο τη μαμά και τον μπαμπά.
Μέσα από όλες αυτές τις φανταστικές ιστορίες μας κάτι κλέβαμε, τρυπώναμε σε κόσμους που ήταν απολύτως φυσιολογικό ένα υπερμέγεθες μωρό να κάνει την κακιά μάγισσα, λιοντάρια να διηγούνται ιστορίες και η Barbie να παντρεύεται τον κύριο Πατάτα. Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να ξαναδώσω μια τέτοια παράσταση με το ίδιο ζεστό ακροατήριο, την ίδια αυθάδη φαντασία και τον μοναδικό ενθουσιασμό της δημιουργίας. Μπαμπά μας λείπεις...
Παραμένει το βιβλίο μέσο ψυχαγωγίας και διασκέδασης για τα μικρά και μεγάλα παιδιά σήμερα στην ψηφιακή εποχή; Πώς προσπαθεί ο δεινόσαυρος Bongo και οι άλλοι δεινόσαυροι να κάνουν το διάβασμα... παιχνίδι;
Αν μπορεί το βιβλίο να κοιτάξει κατάματα και να κοντράρει επί ίσοις όροις μια ηλεκτρονική συσκευή; Μπορεί αλλά με επιμονή κι επιμέλεια από τους γονείς. Όταν ήμουν έγκυος στον Νικόλα μου, που είναι τώρα δύο ετών, το πρώτο πράγμα που του πήρα ήταν μια κουδουνίστρα αρκουδάκι κι ένα βιβλίο με δεινόσαυρους και είχε απορήσει ο σύζυγός μου "τι να το κάνει το βιβλίο το μωρό;".
Ξεκίνησα να διαβάζω στον μικρούλη από όταν ήταν περίπου 4 μηνών. Ο Νικόλας τώρα περνάει πολλή ώρα ξεφυλλίζοντας βιβλία ακόμα και μέσα στη μπανιέρα (τι φοβερή ανακάλυψη τα αδιάβροχα βιβλία!), δημιουργεί τις δικές του λέξεις, ηρεμεί, παρατηρεί, επαναλαμβάνει λέξεις, απασχολείται δημιουργικά. Φυσικά και βλέπουμε παιδικά τραγουδάκια στο youtube, αλλά αγαπάμε και παίζουμε με τα βιβλία.
Ανυπομονώ για όταν θα μεγαλώσει λίγο ακόμα και θα διαβάσουμε τον Bongo! Θα ζωγραφίσουμε δεινόσαυρους, θα παίξουμε παιχνίδι ρόλων με δεινόσαυρους αναπαριστώντας την ιστορία του Bongo, θα μιλήσουμε για ό,τι μας προβληματίζει στην ιστορία. Το βιβλίο παρέχει αναρίθμητες ευκαιρίες για μάθηση και παιχνίδι!
Αγαπώ πολύ τα Ιταλικά! Είναι σαν ρυάκι που τρέχει το άκουσμά τους. Ειλικρινά θα ήταν μεγάλη η συγκίνησή μου, αν μπορούσα να ακούσω την ιστορία του Βοngo και σε άλλες γλώσσες!
Φαντάζομαι η γλώσσα των δεινόσαυρων θα ήταν ίσως κοντά στις σκανδιναβικές γλώσσες, μικρές κοφτές λέξεις με πολλά σύμφωνα κι ακόμα περισσότερους βρυχηθμούς! Τώρα με τον Νικόλα εξασκούμαστε πολύ στους βρυχηθμούς!
Ποιες ήταν οι πιο χαρακτηριστικές αντιδράσεις των μικρών μαθητών και μαθητριών σας, όταν είδαν από κοντά τον Bongo από δεινόσαυρος να γίνεται... βιβλίο;
Δυστυχώς η τάξη του Putney, που ήταν η γενέτειρα της ιστορίας του, δεν είδε ποτέ τον Bongo να γίνεται βιβλίο, γιατί είχα ξεκινήσει δουλειά σε άλλο νηπιαγωγείο. Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να τους επισκεφτώ και να ξαναζούσαμε μαζί την ιστορία.
Ο τρόπος που υποδέχονται τα παιδιά αλλά και οι γονείς τους τον Bongo, με γεμίζει με τόση συγκίνηση κι ευγνωμοσύνη. Νιώθω πως έκανα κι εγώ κάτι μικρό για να κάνω τον κόσμο λίγο πιο όμορφο, πιο φωτεινό μέσα από τις λέξεις που τόσο αγαπώ. Κάθε φορά που ένα παιδί ή γονιός μοιράζεται μαζί μου την προσωπική του εμπειρία, ανατριχιάζω και χαμογελώ σαν μικρό παιδί σε κατάστημα με ζαχαρωτά!
Η Indy που τον έβαζε κάτω από το μαξιλάρι της κάθε βράδυ για να τον προστατέψει, η μαμά που δάκρυσε, γιατί ο γιος στο σχολείο είχε ζήσει μια παρόμοια ιστορία αποκλεισμού, η Alicia που ήταν το πρώτο πράγμα που έβαλε στη βαλίτσα της, όταν ετοιμαζόταν για διακοπές, ο Φίλιππος που ζήτησε τη μέρα του βιβλίου να διαβαστεί ο Bongo στην τάξη, γιατί "είναι σημαντικό να ακουστεί μια τόσο όμορφη ιστορία", αυτές οι αντιδράσεις είναι το δικό μου πολύτιμο δώρο.
Το βιβλίο περιέχει εκπαιδευτικές δραστηριότητες, συνδυάζοντας λεξιλόγιο, συνώνυμα, συναισθήματα, ζωγραφική, μέτρημα, αναγραμματισμούς και συμπληρωματικό υλικό που μπορεί να αξιοποιηθεί από γονέα/κηδεμόνα και εκπαιδευτικό. Πώς φαντάζεστε το βιβλίο του... μέλλοντος; Περιγράψτε το!
Όπως ακριβώς είναι σήμερα! Δε θέλω να χαθεί η μαγεία του να αγγίζεις τα φύλλα, να μυρίζεις το χαρτί στο ολοκαίνουργιο βιβλίο, να μπορείς να περιπλανηθείς στις σελίδες του.
Τα ηλεκτρονικά βιβλία εξυπηρετούν κι αυτά έναν σκοπό κι ειλικρινά έχω διαβάσει δεκάδες από αυτά τις ώρες που ταξίδευα στις δαιδαλώδεις σήραγγες του μετρό του Λονδίνου, όμως το τυπωμένο βιβλίο έχει άλλη μαγεία και ειλικρινά εύχομαι να διατηρηθεί και στο μέλλον. Δε θα ήθελα να φανταστώ ένα μικρούλι να βάζει tablet αντί για βιβλίο κάτω από το μαξιλάρι! (γέλια).
"Το βιβλίο παρέχει αναρίθμητες ευκαιρίες για μάθηση και παιχνίδι!"
Ποιος είναι ο αγαπημένος ήρωας των μαθητών και των μαθητριών σας για να γράψετε τη δική σας ιστορία με τις... νέες περιπέτειές του; Aλήθεια, πέντε χρόνια μετά τον Bongo, ποιο θα είναι το επόμενο εκδοτικό σας εγχείρημα για παιδιά; Ή μήπως για μεγάλους;
Αν αντλούσα έμπνευση σήμερα από αγαπημένα παιχνίδια και ήρωες των μαθητών μου, τότε στο επόμενο βιβλίο μου θα πρωταγωνιστούσαν ένα ρολόι με κούκο, ένα ηφαίστειο, ένα κουταβάκι, δεινόσαυροι και ψηλοί πύργοι! Ακούγεται συναρπαστικό νομίζω!
Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη και υπερήφανη, σαν μαμά κουκουβάγια, γιατί πρόσφατα κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο μου "A shy little cat", μια έμμετρη πολύχρωμη και πολυπολιτισμική περιπέτεια μιας ντροπαλής γατούλας που ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο και γνωρίζει απίθανους χαρακτήρες στην προσπάθειά της να βρει έναν φίλο.
H Shy μου είναι τελείως διαφορετική σε αφήγηση από τον Bongo, είναι μόνο στα αγγλικά, αλλά την έχω προσεγγίσει με την ίδια ευαισθησία και με χιουμοριστική διάθεση. Είναι μια αναγνωστική περιπλάνηση στον κόσμο και τη γλώσσα.
Αν ρωτήσουμε έναν έναν και μία μία όλους τους μαθητές και τις μαθήτριές σας στο νηπιαγωγείο, τι δώρο θα ήθελαν στη γιορτή ή στα γενέθλιά τους, πόσοι/ες θα απαντήσουν ένα βιβλίο; Eσείς τι δώρο θα θέλατε, αν είσαστε σήμερα στην ηλικία τους;
Δεν ξέρω πόσα παιδιά σε τόσο νεαρή ηλικία θα ζητούσαν συνειδητά για δώρο ένα βιβλίο, αλλά δεν υπάρχει τίποτα κακό ή περίεργο σ' αυτό. Κι εγώ στην ηλικία τους, νομίζω, το σπίτι της Barbie είχα ζητήσει.
Αυτό που πραγματικά έχει σημασία για μένα είναι η προσμονή και ο ενθουσιασμός που βλέπω, όταν διαβάζουμε βιβλία μέσα στην τάξη ή στο σπίτι, το πώς ζητούν να ξαναδιαβάσουμε την ίδια ιστορία, γιατί τους φάνηκε αστεία ή πολύ συγκινητική που ο ήρωάς της ξεπέρασε ένα πρόβλημα ή τον φόβο του, που ανάμεσα σε τόσα παιχνίδια και ενδιαφέρουσες δραστηριότητες βρίσκουν χρόνο κι επιλέγουν να ξεφυλλίσουν ένα βιβλίο, που συζητάνε και φέρνουν την ιστορία μέσα στο παιχνίδι τους, που κάνουν ερωτήσεις με αφορμή μια ιστορία, που μιλούν για τις δικές τους εμπειρίες. Επίσης, όταν ένα παιδί ζητά να διαβάσουμε τον Mango, γιατί δε θυμόταν το όνομα ακριβώς, αλλά μπορούσε με ακρίβεια να περιγράψει τι του συνέβη, όταν τελειώνει μια ιστορία και σου έχουν ήδη έτοιμο το επόμενο βιβλίο να τους διαβάσεις.
Ως μαμά και ως παιδαγωγός, νιώθω πως ο σπόρος για μάθηση έχει αρχίσει να ριζώνει και η αγάπη για το βιβλίο έχει ήδη γερές βάσεις. Ας ζητήσουν αυτοκινητάκια και τουβλάκια και παζλ και Barbie για δώρο. Το βράδυ πριν κοιμηθούν τα παιδιά, μια ιστορία είναι που θα τα συντροφεύσει. Δεν μπορώ να φανταστώ ομορφότερη εικόνα από αυτή.
Διαβάστε ακόμα:
Ο Παρφές, ένα σύγχρονο παραμύθι για τον σχολικό εκφοβισμό!
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.